Dalğın sifəti, əsasən dərin düşüncələrə dalmış, fikri başqa yerlərdə olan, ətrafındakılardan xəbərsiz və ya az xəbərsiz olan şəxsi və ya halı ifadə edir. Sözün kökü “dalmaq” fellərinə dayanır və bu da dərin bir şəkildə bir şeyin içinə girmə, batma mənasını verir. Beləliklə, dalğın kəs özünü düşüncələrin dərinliyinə buraxmış, onları ətraf aləmdən üstün tutmuşdur.
Dalğınlıq sadəcə olaraq diqqətsizlik kimi qəbul edilməməlidir. Diqqətsizlik, bir qayda olaraq, qısa müddətli və əsasən xarici amillərdən qaynaqlanır. Dalğınlıq isə daha dərindən, daxili düşüncələrdən, xatirələrdən, narahatlıqlardan və ya xəyallardan qaynaqlanır. Bu səbəbdən də dalğın insan ətrafındakı hadisələri qavraya bilməyə bilər və ya onlara zəif reaksiya verə bilər.
Dalğınlığın səviyyəsi də fərqli ola bilər. Bəzən bu, müvəqqəti və yüngül bir hal ola bilər, bəzən isə ciddi bir problemə işarə edə bilər. Məsələn, yüngül dalğınlıq yaradıcılıq prosesində faydalı ola bilər, çünki düşüncələr daha sərbəst axır və yeni fikirlərin yaranmasına şərait yaradır. Lakin, daimi və şiddətli dalğınlıq isə həm gündəlik həyatda, həm də işdə ciddi çətinliklərə səbəb ola bilər.
Misal olaraq, verilən cümlədəki “uzaqlarda bir şey arayan dalğın gözləri” ifadəsi, qızın düşüncələrinə dalmasının nəticəsini, onun gözlərindəki ifadəni gözəl bir şəkildə təsvir edir. Bu gözlər sadəcə olaraq boş deyil, onlar dərin bir şeyə yönəlib və bu da oxucuda müəyyən bir təəssürat yaradır. Dalğınlıq, bu baxımdan, insanın daxili aləminin əyani təcəssümüdür.