Danqır sözü Azərbaycan dilində əsasən "çox çılpaq", "daz", "keçəl" mənalarında işlənir. Lakin bu tərif, sözün ifadə etdiyi mənanın bütün çalarlarını tam əhatə etmir. Danqır, sadəcə saçsızlığı deyil, həm də bu saçsızlığın yaratdığı təsiri, xüsusilə də qəfil və gözlənilməz bir görünüşü bildirir. Sanki bir şeyin qoparıldığı, yoxa çıxdığı, təbii görünüşünün pozulduğu bir hissiyyat yaradır.
Daha dəqiq desək, danqır sözü təkcə saçsızlığı deyil, həm də bunun nəticəsində ortaya çıxan sürpriz, təəccüb doğuran, bəzən də qorxulu bir görünüşü ifadə edir. Başın tamamilə keçəl və ya çılpaq olması hər zaman "danqır" demək deyil; "danqır" bu keçəllik və ya çılpaqlığın qeyri-adi, gözlənilməz, hətta bir qədər dəhşətli bir təsir yaratması deməkdir. Məsələn, bir adamın normal saçları birdən-birə tökülüb danqır bir hal alarsa, bu vəziyyət sadəcə "keçəllik" deyil, "danqır baş" kimi ifadə olunar.
Sözün istifadə edildiyi məsəldə ("…Kərbəlayı Tapdıq isə danqır Abbası yazdırdı") də "danqır" Abbasın görünüşünün qeyri-adi, bəlkə də qorxulu və ya təəccüb doğuran bir halda olduğunu vurğulayır. Bu məqamda sözün sadəcə "keçəl" mənasından daha dərin, daha təsirli bir məna kəsb etdiyini görürük.
Beləliklə, "danqır" sözü, sadə bir təsvirdən daha çox, bir hissiyyat, bir təəssürat ifadə edən, məna çalarları ilə zəngin bir söz olaraq qəbul edilməlidir. Onun sadəcə lüğətdəki qısa tərifindən daha geniş və dərin bir mənaya malik olması, dilin zənginliyinin və ifadə gücünün bir əlamətidir.