Daraqotu (lat. Stipa) – poaceae (dənlər) fəsiləsinə aid çoxillik, ot bitkisi cinsi. Adından da göründüyü kimi, daraqotu əsasən quru, daşlı və qumlu yamaclarda, qayalıq ərazilərdə, yəni torpaq örtüyünün seyrək və ya tamamilə olmadığı yerlərdə bitir. Bu, onların quraqlığa və qeyri-sabit torpaqlara yüksək dözümlülüyünü göstərir. Onların kök sistemi çox güclüdür və torpağa möhkəm yapışaraq küləyin təsirindən qorunur.
Daraqotunun ən fərqləndirici xüsusiyyəti onun uzun, incə və nazik yarpaqlarıdır. Bu yarpaqlar, bitkinin su itkisini azaltmaq üçün uyğunlaşması sayəsində, bəzən bükülü və ya burulmuş formada olur. Çiçəkləri isə adətən yüksək salxım və ya süpürgəvari çiçək qrupunda yerləşir. Toxumları uzun, nazik və ucu iti tüklərlə örtülü olur, bu tüklər külək vasitəsilə yayılmasına kömək edir. Bu yayılma üsulu bitkinin yeni ərazilərə yayılmasında mühüm rol oynayır.
Daraqotu müxtəlif növlərə malikdir və hər növün özünəməxsus ekoloji tələbləri və yayılma arealı var. Bəzi növlər heyvanlar üçün yem kimi istifadə olunsa da, bəziləri də kəskin kənarları səbəbindən heyvanlar üçün təhlükəli ola bilər. Həmçinin, daraqotu bitkisinin bəzi növləri dekorativ məqsədlə də istifadə olunur. Onların incə və zərif görünüşü bağ dizaynında maraqlı element kimi tətbiq edilə bilər.
Ümumiyyətlə, daraqotu, görünüşünün sadəliyinə baxmayaraq, çox maraqlı və uyğunlaşma qabiliyyəti yüksək olan bir bitkidir. O, çətin şəraitə dözümlülüyü ilə fərqlənir və ekosistemin mühüm hissəsini təşkil edir. Tədqiqatlar göstərir ki, daraqotu növlərinin torpaq eroziyasının qarşısının alınması, quraqlığa davamlı kənd təsərrüfatı və bioloji müxtəlifliyin qorunması baxımından mühüm əhəmiyyəti var.