Davacatxana (ərəbcə davacat və farsca xanə sözlərindən) – köhnəlmiş bir sözdür və əsasən aptek, dərmanxana mənasını verir. Lakin sadəcə "aptek" deməkdən daha çox məna ehtiva edir. "Davacat" sözü özündə müxtəlif dərman bitkiləri, ətirli maddələr və digər terapevtik məhsulların birliyini ifadə edirdi. Beləliklə, davacatxana yalnız dərman satılan yer deyil, həm də bu dərmanların hazırlandığı, saxlandığı və bəzən hətta tədqiq edildiyi bir yer kimi təsəvvür olunmalı idi.
Köhnə Azərbaycan mədəniyyətində davacatxanaların rolu müasir apteklərdən fərqlənirdi. Onlar sadəcə dərman tədarükçüsü deyildilər; həm də bir növ tibbi məsləhət mərkəzi kimi fəaliyyət göstərirdilər. Davacatxana sahibləri – davacatçı ustalar – bəzən özləri də sadə tibbi biliklərə malik olaraq, xəstələrə müalicədə kömək edir, dərmanların istifadəsi barədə məsləhətlər verirdilər. Bu baxımdan, davacatxanalar həm dərmanxana, həm də ibtidai tibb mərkəzi funksiyalarını birləşdirirdi.
Bu terminin köhnəlməsi, müasir "aptek" və "dərmanxana" sözlərinin yayılması ilə bağlıdır. Ancaq davacatxana sözünün tarixi mənasını bilmək, Azərbaycan dilinin zəngin leksikası haqqında daha dolğun təsəvvür əldə etməyə və keçmişin tibb mədəniyyətinə daha dərindən nüfuz etməyə imkan verir. Sözün etimologiyası – ərəb və fars dillərindən götürülmüş iki hissənin birləşməsi – həm də Azərbaycan dilinin tarixi inkişafını və digər mədəniyyətlərlə əlaqələrini əks etdirir.