Davar sözü Azərbaycan dilində geniş mənada qoyun və keçiləri, daha ümumi olaraq isə xırdabuynuzlu mal-qaranı ifadə edir. Bu, sadəcə olaraq bir heyvan növü deyil, əsrlər boyu Azərbaycan kənd təsərrüfatının, mədəniyyətinin və həyat tərzinin ayrılmaz bir hissəsi olub.
Davar sözünün kökü qədim türk dillərinə gedib çıxır və bir çox türk dillərində eyni və ya oxşar mənalarda işlənir. Qoyun və keçi kimi növlərin yanında, bəzən daha geniş mənada quzu, cücə, və s. kimi cavan heyvanları da əhatə edə bilər, kontekstdən asılı olaraq.
Kənd təsərrüfatında davar sürülərinin iqtisadi əhəmiyyəti böyükdür. Onlardan ət, süd, yun və digər məhsullar əldə edilir. Azərbaycanın müxtəlif bölgələrində davarçılıq ənənələri və yetişdirilən davar növləri də müxtəlifdir. Bu müxtəliflik həm iqlim şəraitindən, həm də ənənəvi davarçılıq üsullarından qaynaqlanır.
Sözün ikinci hissəsindəki misal (“Parçalayan, yeyən budur, “Mənəm – mənəm!” deyən budur”) davarın təbiətinin bir tərəfini – otlaq sahələrindəki otları yeyərək “özünü göstərməsini”, həyatını davam etdirməsini və bəzən insanın işlərinə mane olma potensialını ifadə edir. Bu, davarın təbiətinin sadə, lakin həyati bir tərəfini əks etdirir.
Beləliklə, “davar” sözü sadə bir zooloji termin olmaqdan daha çox, Azərbaycan mədəniyyətinin, kənd həyatının, iqtisadiyyatının və hətta poetik ifadələrinin bir parçasıdır.