Mənəm-mənəm sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir ifadə olub, özünü həddindən artıq önə çəkməyi, lovğalanmağı, təkəbbürlü və özünü başqalarından üstün tutmağı ifadə edir. Etimoloji baxımdan "mənəm" felinin təkrarı olub, özünə olan həddən artıq güvən və digərlərinə nəzərə alınmamağı vurğulayır. Həmçinin bu ifadədə təkəbbürün, özünü əhəmiyyətli və başqalarından üstün görmənin vurgulanması üçün təkrar işlədilib.
Sözün mənası daha geniş şəkildə belə izah edilə bilər: özünü başqalarından üstün tutmaq, həddən artıq özünü sevərək lovğalanmaq, öz əhəmiyyətini şişirtmək, başqalarını nəzərə almadan davranmaq, təkəbbürlük göstərmək və özünəməxsusluğunu aşırı dərəcədə vurğulamaq. Bu ifadə, adətən, özünü həddən artıq qiymətləndirən və başqalarına hörmətsiz yanaşan insanları tənqid məqsədi ilə işlədilir.
Misallar:
"O, mənəm-mənəm deyib, hər kəsə hökmranlıq etməyə çalışır." (Bu cümlədə "mənəm-mənəm" sözü şəxsin təkəbbürlüyünü və başqalarına hökmranlıq etməyə çalışmasını ifadə edir.)
"Mənəm-mənəm deyənlər nahaq yerə özlərinə çox güvənir, çünki həyatda heç kim tək deyil." (Bu cümlədə "mənəm-mənəm" sözü təkəbbürlü və özünə çox güvənən insanların səhvini vurğulayır.)
"Elə bil ki, bu işdə yalnız o deyil, digərləri də iştirak edib, ona görə də o, mənəm-mənəm deyə bilməz." (Bu cümlədə "mənəm-mənəm" sözü şəxsin özünü başqalarından üstün qoyma cəhdini ifadə edir.)
Ümumiyyətlə, "mənəm-mənəm" sözü mənfi kontekstdə işlənir və təkəbbürlü, lovğalanan və özünü başqalarından üstün tutmağı ifadə edir. İfadənin tonu adətən tənqid və lağ edici olur.