Despotik (yun. δέσποτης - despotes - ağa, hökmdar) sifəti olaraq, müstəbid, istibdadçı və zülmkar mənalarını verir. Bu söz, hakimiyyətdən sui-istifadə edən, öz istəklərini və arzularını xalqın rifahından üstün tutan, qərarları qəbul edərkən ədalət və demokratiya prinsiplərini nəzərə almayan bir hökmdar və ya rəhbər üçün istifadə olunur. Despotik bir hökumət, fərdin hüquqlarını və azadlıqlarını məhdudlaşdıran, qərarları məcburiyyət və zorakılıqla həyata keçirən bir sistemdir. Hökmdarın özünün qərarları haqqında məsuliyyət daşımadığı, şəxsi maraqlarını üstün tutduğu, xalqın fikirlərini və ehtiyaclarını laqeyd etdiyi bir hakimiyyət formasıdır.
Despotik rəftar, hər hansı bir səlahiyyətə malik şəxsin altındakılara qarşı həddindən artıq sərt, qəddar, özbaşınalıq edən və haqsız davranış tərzini ifadə edir. Bu, özündə qəzəb, özünəinam, başqalarının fikirlərinə hörmətsizlik və insan hüquqlarına əhəmiyyət verməmək kimi xüsusiyyətləri əks etdirir. Məsələn, yuxarıdakı nümunədə Rza xan, despotik rəftarı ilə ətrafındakıları qorxu və təəccüb içərisində saxlayır. Onun sərt baxışları və davranışları həmin şəxsdə qüvvə və tabeçiliyin məcburiliyini ifadə edir.
Tarix boyu despotik hökumətlər müxtəlif formalarda mövcud olmuşdur. Bunlar absolyut monarxiyalardan tutmuş, müasir dövrdəki avtoritar rejimlərə qədər geniş spektrdə özünü göstərir. Despotizm, həmçinin bəzi ailə və ya iş yerlərində özünü göstərə bilər. Belə hallarda, bir şəxs öz gücündən sui-istifadə edərək, diqqətlə seçilmiş metodlarla digərlərini nəzarət altında saxlayır. Despotizmin əsas xüsusiyyəti ədalətsizlik, özbaşınalıq və insan hüquqlarının pozulmasıdır.