Deyib-danışma sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında söhbət, söhbət etmə mənasında işlənir. Lakin bu sadə tərif, sözün ifadə etdiyi incəlikləri tam əks etdirmir. "Deyib-danışma" sadəcə bir-birinə söz demək deyil, fikir mübadiləsi, duyğu paylaşımı, təcrübə müzakirəsi deməkdir. Bu, iki insan arasında yaranan bir əlaqənin, bir ünsiyyətin canlı təzahürüdür.
Sözün tərkibindəki "deyib" və "danışma" komponentləri də müxtəlif çalarlar əlavə edir. "Deyib" daha çox konkret, qısa, bəlkə də bir az sərt ifadələrə işarə edə bilər, hətta bir növ məlumat ötürməni bildirə bilər. "Danışma" isə daha geniş, uzun, emosional, söhbət xarakterli ifadəni, ətraflı müzakirəni, şəxsi təcrübələrin bölüşülməsini ifadə edir. Beləliklə, "deyib-danışma" həm qısa, həm də uzun müddətli, həm ciddi, həm də yumoristik, həm rəsmi, həm də qeyri-rəsmi xarakterli söhbətləri əhatə edən geniş bir anlayışdır.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, "deyib-danışma" sözü yalnız insanların arasında deyil, həmçinin məcazi mənada da işlədilə bilər. Məsələn, təbiətin "deyib-danışması", tarixin "deyib-danışması" kimi ifadələr təbiətin və tarixin əlamətlərinin, hadısələrinin insanlara verdiyi mesajları, onların bizə nəyi bildirdiyini ifadə edir. Bu, sözün təkcə ünsiyyət kontekstindən kənara çıxaraq, daha geniş mənalar kəsb etməsini göstərir.
Nəticə etibarilə, "deyib-danışma" sözü sadə görünüşünə baxmayaraq, dərin mənalar və çalarlarla zəngin, Azərbaycan dilinin ifadə qüdrətini əks etdirən bir söz olaraq qalmaqdadır.