Dəbbə (ər. دبة) sözü ərəb dilindən gəlmiş olub, əsasən bir razılaşmanın, sazişin və ya verilmiş sözün pozulması üçün irəli sürülən, lakin əslində əsassız olan bəhanə, yalançı səbəb, uydurma məzərət mənalarını əhatə edir. Sadəcə "bəhanə" sözündən fərqli olaraq, dəbbə daha çox qəsdən, bilərəkdən və ya məkrli şəkildə bir öhdəlikdən yayınmaq üçün istifadə olunan, saxta, əsassız və inandırıcı olmayan bəhanəni ifadə edir.
Bir sözlə, dəbbə, bir şəxsin öz üzərinə götürdüyü öhdəliyi yerinə yetirməmək üçün uydurduğu, əslində heç bir əsası olmayan bir bəhanə, bir "fırıldaq" deməkdir. Bu bəhanə gizli bir niyyətin, məqsədin ifadəsidir və özünün sözündən, vədindən imtina etmək, razılaşmanı pozmaq üçün istifadə olunur. Bu baxımdan, sadəcə "bəhanə" sözündən daha güclü və mənfi bir konotasiya daşıyır.
Tarix boyu, dəbbənin müxtəlif sahələrdə, məsələn, ticarət, siyasət və şəxsi münasibətlərdə istifadəsinə rast gəlmək mümkündür. Sazişin pozulması üçün dəbbənin istifadəsi etibarsızlığa, inamsızlığa və nəticədə mənfi nəticələrə səbəb olur. Ona görə də, dəbbənin əsl mahiyyətini bilmək və bu cür davranışlardan uzaq durmaq həyati əhəmiyyət kəsb edir.
Qısaca, "dəbbə" sözü sadə bir bəhanədən daha çox şeydir. O, qəsdən və məkrli şəkildə istifadə olunan, gizli niyyəti ifşa edən, etibarsızlığa və inamsızlığa səbəb olan saxta bir bəhanəni ifadə edir.