Dəbdəbə (ər. دَبْدَبَة - dəbdəbə) sözü əsasən təmtəraq, təntənə, cah-calal və büsat kimi mənaları ifadə edir. Lakin bu sadə təriflər dəbdəbənin zənginliyini tam əks etdirmir. Dəbdəbə, sadəcə varlıq göstəricisi deyil, eyni zamanda gücün, nüfuzun və statusun aşkar ifadəsidir. Bu, möhtəşəmlik, zəriflik və həddən artıq sərvət gösterişidir.
Dəbdəbəli bir həyat tərzi, adətən, bahalı əşyaların, möhtəşəm binaların, zəngin geyimlərin və lüks yaşam tərzini əhatə edir. Lakin dəbdəbənin təkcə maddi tərəfi yoxdur. O, həm də müəyyən bir mədəniyyətin və ya cəmiyyətin ənənələri ilə sıx bağlıdır. Misal üçün, tarixi sarayların memarlığı, hökmdarların taxta taxtları, mərasimlərin təntənəsi dəbdəbənin təzahürlərindən biridir.
Fəxrəddin bəy misalında olduğu kimi, dəbdəbə həm heyranlıq, həm də tənqid obyekti ola bilər. Çoxlu dəbdəbəyə malik olan bir şəxs həm hörmət qazanacaq, həm də öz həyat tərzini tənqid obyektinə çevriləcək. Belə ki, dəbdəbə özünün ədalətsizliyi və bərabərsizliyi ilə də diqqət çəkir; bəzilərinin lüks həyatı başqalarının əziyyətinin bəhrəsidir. Ona görə də, dəbdəbə həmişə müsbət anlam daşımır.
Ümumilikdə, dəbdəbə mürəkkəb və çoxşaxəli bir anlayışdır. O, tarix boyu müxtəlif mədəniyyətlərdə müxtəlif şəkildə təzahür etmiş və bu gün də cəmiyyətdə müəyyən rolları oynamaqdadır. Onun anlaşılması təkcə maddi sərvətin gösterişindən ibarət deyil, həm də siyasi, ictimai və mədəni kontekstlərin nəzərə alınmasını tələb edir.