Dədə-baba: Bu söz, Azərbaycan dilində uzun bir tarixi keçmişə malik olan, nəslin davamını, ata-baba irsiyyətini və ailənin köklərini ifadə edən bir termindir. Sadəcə "ulu babalar" və ya "əcdad" mənasından daha geniş bir mənaya malikdir. "Dədə-baba" sözü, yalnız bioloji əlaqəni deyil, həm də mədəni, ənənəvi və ruhani bağlılığı əks etdirir. Bu sözün istifadəsində, nəslin davamlılığı, ailənin birliyi və tarixi keçmişinə olan hörmət duyğusu ön plana çıxır.
Daha dəqiq olaraq, "dədə-baba" sözü, bir şəxsin birbaşa ata nəslinə aid olan bütün qohumlarını – atasını, babasını, ulu babalarını və daha uzaq əcdadlarını – geniş bir mənada əhatə edir. Yalnız qan qohumluğu deyil, həm də bu qohumlarla olan mənəvi və sosial əlaqələri, onlardan miras qalan dəyərləri və ənənələri də özündə birləşdirir. Beləliklə, "dədə-baba" sözü, ailə tarixinin, nəslin davamlılığının və mədəni irsin ötürülməsinin simvoludur.
Misal üçün, "dədə-baba qaydasınca" ifadəsi, nəsildən-nəsilə ötürülən ənənələrə, adət-ənənələrə, dəyərlərə və davranış qaydalarına əməl edilməsini bildirir. Bu, sadəcə bir qayda deyil, uzun illər ərzində formalaşmış və nəsillər tərəfindən qorunub saxlanılmış bir həyat tərzi və fəlsəfədir. "Kassirlə dədəbabadan qanbir qohum çıxanlar bir-birinə yapışmışdılar" misalında olduğu kimi, "dədə-baba" sözü, qohumluq əlaqələrinin gücünü və birliyin əhəmiyyətini vurğulayır. Bu birlik, sadəcə qan qohumluğu ilə məhdudlaşmır, həm də ortaq tarix, ortaq dəyərlər və ortaq məqsədlər üzərində qurulan möhkəm bir bağdır.