Dəhşətlənmək (f.): Bu fe'l, insanın qarşısına çıxan və ya təsəvvür etdiyi qorxunc, dəhşətli bir hadisə, vəziyyət və ya mənzərə qarşısında duyduğu dərin və güclü qorxu hissinin ifadəsidir. Sadəcə "qorxmaq"dan fərqli olaraq, dəhşətlənmək daha intensiv, daha sarsıdıcı və bəzən də iflicedici bir təcrübəni əks etdirir. Dəhşətə düşmək, ruhun titrəməsi, bədənin sərtləşməsi, hətta şüurun qismən itməsi ilə müşayiət oluna bilər.
Dəhşətlənməyin səbəbi müxtəlif ola bilər: təbii fəlakətlər (zəlzələ, daşqın, fırtına), qəfil və gözlənilməz hadisələr (hücum, qəza), qorxunc mənzərələr (qanlı bir hadisənin şahidi olmaq, qaranlıqda tək qalmaq), psixoloji təsirlər (şiddətli təhdid, qorxu filmləri izləmək) və ya hətta xəyallar belə bu hissi yarada bilər. Dəhşətlənmənin intensivliyi insanın şəxsiyyətinə, həyat təcrübəsinə və qorxularının təbiətinə bağlı olaraq dəyişir.
Etimoloji baxımdan "dəhşət" sözünün kökü dərin tarixə gedib çıxır və qədim zamanlardan bəri insanlarda qorxu hissinin ifadəsinə xidmət edib. Dəhşətlənmək, sadəcə bir emosional reaksiya deyil, həm də fiziki təzahürləri olan mürəkkəb bir psixoloji prosesdir. Bədənin avtomatik reaksiyası olaraq ürək döyüntüsünün sürətlənməsi, tənəffüsün sürətlənməsi, əllərin tərləməsi, əzələlərin gərginləşməsi və s. müşahidə oluna bilər.
Ədəbiyyatda və incəsənətdə dəhşətlənmə hissi tez-tez mövzu olaraq istifadə olunur, qəhrəmanların psixoloji durumunu, əsərin əsas ideyasını və gərginliyi göstərmək üçün xidmət edir. Dəhşətlənmə, insan həyatının ayrılmaz hissəsi olsa da, onun intensiv və uzun müddət davam etməsi psixoloji problemlərə səbəb ola bilər. Bu səbəbdən, bu hissin idarə olunması və onun mənfi təsirlərindən qorunmaq üçün müvafiq strategiyaların tətbiqi vacibdir.