Dənə-dənə sifəti, əşyaların və ya varlıqların dənə, yəni kiçik, ayrılıqda götürülmüş hissəcik halında, bir-birindən fərqlənərək yerləşməsini və ya mövcudluğunu bildirir. Yəni, bir-birindən ayrılmış, səpələnmiş, tək-tək və müəyyən bir qruplaşma əlaməti göstərmədən mövcud olan əşyaları təsvir edir. Bu sifət həm sayıla bilən, həm də sayıla bilməyən əşyalara tətbiq oluna bilir, lakin əsas məna ayrı-ayrılığın, müstəqilliyin vurğulanmasıdır.
Misal üçün, "Dənə-dənə qum" ifadəsi qum dənələrinin bir-birindən ayrılmış, səpələnmiş halda olmasını göstərir. "Dənə-dənə yağış" ifadəsi isə yağış damlalarının bir-birindən aralı düşməsini, sürətli deyil, daha zəif və ayrı-ayrı damcılar şəklində yağmasını ifadə edir. Bu sözün tətbiq olunduğu kontekstdən asılı olaraq "az-az", "tək-tək", "seyrək" kimi mənaları da özündə ehtiva edə bilər. Məlumat vermək istənilən miqdar çox az ola bilər, ancaq əsas və vurğulanacaq xüsusiyyət ayrılıq, fərqlənərək yerləşmə və ya mövcudluqdur.
Dənə-dənə sözü, ədəbi üslubda təsviri və ifadəli yazı üçün istifadə oluna bilər. Məsələn, bir şəklin təsvirində "dənə-dənə ulduzlar" ifadəsi ulduzların göy üzündə səpələnmiş halda olmasını daha poetik və təsirli şəkildə verir. Beləliklə, sadə bir sifət olan "dənə-dənə" sözü, istifadə olunduğu məkanda əsərin əhval-ruhiyyəsinə və ümumi təsirə öz töhfəsini verir.