Dəst sözü fars dilindən keçmiş bir söz olub, əsasən "toplusu, yığını, cütü" mənalarında işlənir. Lüğətlərdəki qısa izahlar bu zəngin mənanı tam əks etdirmir. Əslində, "dəst" yalnız fiziki obyektlərin deyil, həmçinin qeyri-maddi anlayışların da yığımı, bir araya gəlmişliyi kimi başa düşülə bilər.
Misal üçün, "iynə dəsti" dedikdə iynələrin bir yerdə toplanmış halını nəzərdə tuturuq. Ancaq "dəst" daha geniş mənada da işlənə bilər: "sənətkar dəsti" (sənətkarın alətləri), "çay dəsti" (çay qablarının toplusu), "kitab dəsti" (bir mövzuda toplanmış kitablar) və s. Bu hallarda "dəst" bir-biri ilə əlaqəli, bir məqsədə xidmət edən əşya və ya anlayışların bir araya gəlmişliyini bildirir.
Ədəbiyyat nümunələrində isə "dəst" sözünün daha incə mənalarını görürük. Verilən misalda olduğu kimi, "sağ dəstinlə" ifadəsi əlin sağ tərəfdəki hissəsini bildirir. Bu isə "dəst" sözünün təkcə bir yığımı deyil, həm də bir bütövün hissəsini ifadə etmə qabiliyyətini göstərir. Belə ki, əl bütövdür, ancaq onun bir hissəsi - sağ tərəfi "dəst" kimi ifadə olunur.
Ümumiləşdirərək deyə bilərik ki, "dəst" sözü konkret və ya abstrakt olaraq, bir-biri ilə əlaqəli və ya əlaqəsiz elementlərin bir yerdə toplanmasını, bir araya gəlməsini, bir bütövün hissəsini və ya hətta metaforik mənada bir yığımı ifadə edən çoxşaxəli bir leksik vahiddir. Onun istifadəsi kontekstdən asılı olaraq dəyişir.