Dığırlama sözü, "dığırlamaq" felindən törəmiş bir isimdir. Sadəcə olaraq "dığırlamaq" hərəkətinin nəticəsi və ya prosesi kimi qəbul edilməməlidir. Daha geniş mənada, dığırlama müxtəlif materialların, xüsusilə də taxılın, dəyirman vasitəsilə un halına gətirilmə prosesini, bu prosesin nəticəsini və ya həmin prosesə aid olan bütün fəaliyyətləri əhatə edir.
Bu prosesin tarixi çox qədimdir və insan sivilizasiyasının inkişafında mühüm rol oynamışdır. Taxılın dığırlanması, əkinçiliyin inkişafı ilə yanaşı, qida təhlükəsizliyini təmin etmək üçün əsas vasitə olmuş, çörək və digər un məmulatlarının istehsalına zəmin yaratmışdır. Dığırlama üsulları zaman keçdikcə inkişaf etmiş, əl ilə işlədilən sadə dəyirmanlardan müasir, yüksək texnologiyalı dəyirmanlara qədər geniş çeşid əmələ gəlmişdir.
Lüğətlərdə sadəcə "dığırlamaq" hərəkətinin nəticəsi kimi izah olunsa da, dığırlama anlayışı daha çox məna kəsb edir. Bu, bir texnoloji proses, bir istehsal üsulu, hətta bir sənətdir. Dəyirmanların tikilməsi, işlədilməsi, taxılın seçilməsi və təmizlənməsi, unun keyfiyyətinin tənzimlənməsi – bunların hamısı dığırlama anlayışının tərkib hissəsidir. Ona görə də dığırlama sadəcə bir söz deyil, əsrlər boyu davam edən bir ənənənin, bir texnologiyanın, qida istehsalının əsasını təşkil edən bir prosesin adıdır.
Müasir dövrdə dığırlama sənayesi yüksək texnologiyalar əsasında inkişaf edir, müxtəlif növ unlar, qırıntılar və digər məhsullar istehsal olunur. Ancaq bu inkişaf prosesin əsas mahiyyətini dəyişdirmir: dığırlama hələ də insan həyatında vacib rol oynayan, qida təhlükəsizliyini təmin edən bir proses olaraq qalır.