Diftonqluq, dilçilik terminidir və bir sözün və ya hecanın diftonq səslərinə malik olması halı deməkdir. Daha dəqiq desək, diftonqluq, iki sait səsin bir hecada birlikdə, ardıcıl və əlaqəli tələffüz olunması ilə xarakterizə olunan bir fonetik hadisənin varlığını bildirir. Bu birləşmədə, saitlərin bir-birinə keçidi o qədər sürətli olur ki, ikisi də ayrı-ayrı səs kimi aydın eşidilməz, lakin əslində hər ikisi də tələffüz olunur.
Diftonqluq, bir çox dilin fonetik sisteminin ayrılmaz hissəsidir və sözlərin əhəmiyyətli dərəcədə fərqlənməsinə imkan yaradır. Məsələn, "dəniz" və "dəniz" sözləri arasında fərq məhz diftonqluğun varlığı və ya olmaması ilə müəyyən edilir. Birinci sözdə "əi" diftonqu var, ikinci sözdə isə yoxdur. Bu kiçik fərq, sözlərin mənasını tamamilə dəyişir.
Diftonqluğun tədqiqi, fonetika və fonologiyanın mühüm sahələrindən biridir. Dilçilər, diftonqların tələffüzünü, onların strukturunu, dilin fonetik sistemindəki rolunu və digər dillərlə müqayisəsini araşdırırlar. Bu araşdırmalar, dillərin təkamülünü, onların qarşılıqlı əlaqələrini və fonetik xüsusiyyətlərinin coğrafi yayılmasını anlamağa kömək edir.
Maraqlı bir məqam odur ki, diftonqluq, bəzi dillərdə daha çox, bəzilərində isə daha az yayılmışdır. Bəzi dillərdə diftonqlar kifayət qədər çoxdur və sözlərin fərqləndirilməsində əsas rol oynayırlar. Digər dillərdə isə diftonqların sayı azdır və ya ümumiyyətlə yoxdur. Bu fərqlər, dillərin fonetik strukturunun müxtəlifliyini göstərir və dilçilik tədqiqatları üçün maraqlı bir mənbə təşkil edir.