Diktatorluq sözü, hakimiyyətin yeganə bir şəxs tərəfindən, qanun və qaydalardan kənarda, tamamilə özbaşınalıqla idarə olunması anlamını verir. Bu, demokratik prinsiplərin, hüququn aliliyinin və insan haqlarının tamamilə ləğv olunduğu bir siyasi rejimdir. Diktatorluq həm hakimiyyətin özünü, həm də bu hakimiyyətin tətbiq üsulunu ifadə edir.
Diktatorluğun birinci mənası, bir diktatorun hakimiyyətdə olduğu dövrü, yəni diktatorluq dövrünü ifadə edir. Bu dövrlər adətən qorxu, repressiya, zorakılıq və insan hüquqlarının pozulması ilə xarakterizə olunur. Diktator, bütün gücü əlində toplayaraq, hər hansı bir qarşıdurma və ya tənqidi səssizləşdirmək üçün güc strukturlarından istifadə edir.
İkinci məna isə, daha geniş bir kontekstdə, özünü diktator kimi aparma, öz iradəsini başqasına zorla qəbul etdirməyə çalışma deməkdir. Bu, yalnız siyasi sahə ilə məhdudlaşmır. Ailədə, iş yerində və ya hər hansı bir qrupda belə, bir fərd öz fikirlərini digərlərinə qüvvə və təzyiq yolu ilə qəbul etdirməyə çalışırsa, bu da diktatorluq xüsusiyyəti daşıyır. Bu davranış, demokratik müzakirə və razılaşmanı inkar edərək, özbaşınalığı və hökmranlığı önə çəkir.
Tarix boyu bir çox diktatorluq rejimi görülmüşdür. Bu rejimlər fərqli formalarda olsa da, hamısı birgə cəhətləri ilə fərqlənir: mütləq hakimiyyət, qanunsuzluq, zorakılıq, insan haqlarının pozulması və vətəndaş azadlıqlarının məhdudlaşdırılması. Diktatorluq həm cəmiyyətə, həm də fərdlərə ağır nəticələr gətirərək, sosial-iqtisadi və siyasi sabitliyi pozur.