Dili gödəklik, bir insanın başqasının yanında özünü sözsüz, susqun və aciz hiss etməsidir. Bu, sadəcə susmaqdan daha dərin bir mənadır; özünü ifadə etmək istəyinin, etiraz etmək cəsarətinin, hətta sadəcə bir fikrini bölüşmək qabiliyyətinin qarşısını alan bir hissdir. Bu hiss, qarşıdakı şəxsin üstünlüyünə, gücünə, yaxud nüfuzuna bağlı olaraq yaranır; insan özünün qarşıdakının yanında “kiçik”, “əhəmiyyətsiz” hiss edir və buna görə də özünü səssiz qalmağa məcbur bilir.
Dili gödəklik, qarşıdakı şəxsin mənfi xüsusiyyətləri ilə də əlaqəli ola bilər. Bu xüsusiyyətlər onun qüsuru, nöqsanı, gizli saxlamaq istədiyi bir sirri, yaxud insanın üzərinə güc tətbiq edə biləcək bir mövqeyi ola bilər. Belə hallarda insan özünü danışmaqdan, etiraz etməkdən çəkinir, çünki qarşıdakı şəxsin mənfi reaksiyasından qorxur. Bu qorxu, fiziki və ya emosional təzyiq, təhdid və ya hətta sadəcə qınama ehtimalı ilə əlaqəli ola bilər.
Dili gödəkliyin əsasında, özünə inamın olmaması, qərar vermək qabiliyyətinin zəifliyi və ya qarşıdakı şəxs qarşısında özünü müdafiə edə bilməmək kimi psixoloji amillər durur. Bu hiss, həm də sosial və mədəni amillərdən təsirlənə bilər; məsələn, hiyerarşik bir cəmiyyətdə aşağı təbəqədən olan insanlar yuxarı təbəqədən olan insanlarla ünsiyyətdə daha çox dili gödəklik yaşayırlar. Dili gödəklik, insanın özünü ifadə etmək azadlığını məhdudlaşdıran və sosial əlaqələrinə mənfi təsir edən bir haldır.
Maraqlı bir məqam odur ki, dili gödəklik, bəzən səhv bir təvazökarlıq kimi qəbul edilə bilər. İnsan özünü alçaltmaq əvəzinə, sadəcə olaraq narahatlıq və qorxu hisslərindən əziyyət çəkir. Buna görə də, dili gödəkliyin altında gizlənən həqiqi səbəbi anlamaq çox vacibdir. Bu, özünə inamı artırmaq, effektiv ünsiyyət bacarıqlarını inkişaf etdirmək və zəruri hallarda öz hüquqlarını müdafiə etmək üçün bir fürsət ola bilər.