Dilşünas sözü, əsasən "dilçi" mənasını ifadə edir. Ancaq bu tərif, dilşünaslığın genişliyini və dərinliyini tam əks etdirmir. Dilçi sadəcə olaraq bir dili bilən, onun qrammatikası və leksikası ilə tanış olan şəxsdir. Dilşünas isə daha çox, elmi baxımdan dilləri araşdıran, onların quruluşu, inkişafı, tarixi, sosial və psixoloji əlaqələri ilə maraqlanan mütəxəssisdir.
Dilşünaslığın sahəsi olduqca genişdir. Fonetika, fonologiya, morfologiya, sintaksis, semantika, leksikologiya, etimologiya, sosiolinqvistika, psixolinqvistika və tarixi linqvistika kimi bir çox alt sahələrə bölünür. Bir dilşünas bu sahələrin birində və ya bir neçəsində ixtisaslaşa bilər. Məsələn, bir dilşünas qədim dillərin tarixini araşdıra, digəri isə müasir dillərin ünsiyyət prosesində necə işlədilməsini öyrənə bilər. Hətta kompüter linqvistikası kimi yeni sahələrin də inkişafına öz töhfələrini verə bilərlər.
Mətndə qeyd edildiyi kimi, ərəb dilini öyrənməkdəki çətinliklər, dilşünaslıq biliklərinin olmaması ilə əlaqəli ola bilər. Çünki dilşünaslıq bilikləri, dillər arasındakı oxşarlıqları və fərqləri anlamağa, yeni dil qrammatikasını daha asan mənimsəməyə, həmçinin dil öyrənmə prosesini daha səmərəli idarə etməyə kömək edir. Əlifbanın nöqsanları ilə yanaşı, dilin mürəkkəb quruluşu və fərqli mədəni kontekstləri də əlavə çətinliklər yarada bilər. Dilşünaslıq isə bu çətinlikləri aşmaq üçün lazımi alətləri və yanaşmaları təmin edir.
Beləliklə, dilşünas sadəcə bir dilçi deyil, dil haqqında dərin biliyə malik, onu elmi metodlarla araşdıran və öyrənən bir mütəxəssisdir. Onların işi, dillərin daha yaxşı anlaşılmasına, qorunmasına və inkişafına töhfə verərək, insanlar arasındakı ünsiyyətin daha səmərəli olmasına kömək edir.