Dinçilik, Allaha və dinə olan sarsılmaz inancı, bu inancın tələb etdiyi əməllərin (ibadət, dua, oruc, zəkat və s.) şüurlu şəkildə yerinə yetirilməsini əhatə edən geniş bir anlayışdır. Sadəcə, dini ehkamların mexaniki şəkildə yerinə yetirilməsindən çox, inancın qəlbdə dərin kök salması, həyat tərzinin də bu inancla rənglənməsi, əxlaqi prinsiplərə bağlılıq və ictimai həyatda ədalət, xeyirxahlıq, mərhəmət kimi dəyərlərin önə çəkilməsini nəzərdə tutur.
Dinçilik, fərdi bir həyat tərzi deyil, eyni zamanda sosial bir məsuliyyətdir. Çünki həqiqi dinçilik, özünü Allaha təqdim etməklə yanaşı, insanlara da xeyirxah olmağı, ədaləti qorumağı və cəmiyyətin inkişafına töhfə verməyi tələb edir. Bu mənada, dinçilik yalnız dini ayinlərlə məhdudlaşmayan, həyatın bütün sahələrini əhatə edən bir fəlsəfədir.
Tarix boyu müxtəlif dinlərdə dinçiliyin təfsiri və təzahür formaları fərqlənsə də, ümumi məqam, Allaha qarşı ehtiram, Ona olan inancın həyat tərzində əks olunması və insanlığa xidmət olmuşdur. Bu mənada, dinçilik sadəcə bir söz deyil, həyat fəlsəfəsi, əxlaq və əməllərin birliyidir.
Müasir dövrdə dinçiliyin mahiyyətinin düzgün başa düşülməsi xüsusilə vacibdir. Çünki bəzi hallarda formal dini ayinlərə riayət etmək, həqiqi dinçiliyin əsasını təşkil etmir. Əsl dinçilik, qəlbdən gələn səmimiyyət, əməllərin Allah qarşısında məsuliyyət hissi ilə yerinə yetirilməsi və insanlara qarşı mərhəmət və xeyirxahlıqla bağlıdır.