Dinpərəstlik sözü, Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində "dinçilik" kimi izah olunsa da, bu izah qeyri-dəqiq və kifayət qədər geniş deyil. Əslində, dinpərəstlik daha kompleks bir anlayışdır və müxtəlif aspektləri əhatə edir.
Dinpərəstlik, dinə həddindən artıq bağlılıq, dini inanc və əqidələrin həyatın bütün sahələrinə hakim kəsilməsi və digər inancların və düşüncələrin qəbul edilməməsi deməkdir. Bu bağlılıq, səmimi bir inancdan irəli gələ bilər, lakin tez-tez fanatizm və dözümsüzlük ilə müşayiət olunur. Dinpərəst bir şəxs, öz dini inanclarını mütləq həqiqət kimi qəbul edir və digər inancları səhv, yanlış və ya təhlükəli hesab edə bilər.
Dinpərəstliyin təzahür formaları müxtəlifdir: dini ayin və mərasimlərə həddən artıq bağlılıqdan tutmuş, dini əqidələrə uyğun olmayan hərəkətlərə qarşı şiddətə qədər. Bəzi hallarda, dinpərəstlik, siyasi və sosial həyatda fundamentalizmin və ekstremismin inikişafına səbəb olur. Tarix boyu, din adına edilən sayısız qırğın və qanlı olaylar dinpərəstliyin təhlükəli nəticələrini göstərir.
Dinçilik isə daha çox ruhani cəhətdən sağlam olmaq, əxlaqi təmizlik, vicdan rahatlığı və daxili sülh mənasını verir. Hərçənd hər iki söz müəyyən dərəcədə dini hisslərlə bağlı olsa da, dinpərəstlik dinçiliyin mənfi, həddindən artıq və təhlükəli bir ifadəsidir. Dinçilik müsbət, səmimi və tolerant bir yanaşmanı əks etdirir, dinpərəstlik isə təcridçi, dözümsüz və hətta aqressiv ola bilər.
Yekun olaraq, dinpərəstlik və dinçilik arasındakı fərq, ölçüdə və yanaşmada özünü göstərir. Birincisi həddən artıq və zərərli, ikincisi isə mülayim və faydalıdır. Bu fərqi dəqiq anlamaq, dini əqidələrin dünyaya münasibətimizdə rolunu daha yaxşı dərk etməyimizə kömək edə bilər.