Diskant (latıncadan) musiqi terminidir və yüksək, zərif uşaq səsini ifadə edir. Əslində, diskanın mənası sadəcə "uşaq səsi" ilə məhdudlaşmır. Bu termin daha geniş bir səs diapazonunu əhatə edir və musiqi tarixində müxtəlif kontekstlərdə istifadə olunub.
Orta əsrlər və Renessans dövrü polyfoniya musiqisində diskant, çox səsli əsərlərdə ən yüksək səsi ifadə edirdi. Bu səs, adətən, uşaqlara məxsus olmasa da, yüksək və səs tembrinə görə bu adla adlandırılırdı. Tenor, alt və bas səslərinə nisbətən daha yüksək, daha "parlaq" bir səs kimi qəbul edilirdi.
Barok dövründə isə diskant, səs partiyalarının təsnifatında daha dəqiq bir məna kəsb etmişdir. Soprano səsinin daha yüksək bir alt növü kimi qəbul edilərək, xüsusilə də opera və kantata kimi əsərlərdə istifadə olunurdu. Belə ki, soprano səsi özündə müxtəlif alt növləri, o cümlədən, koloratura soprano və lirik soprano kimi alt növləri birləşdirir, diskant isə bu alt növlərdən biri kimi səciyyələnirdi.
Müasir musiqi praktikasında diskant termini o qədər də geniş istifadə olunmasa da, klassik musiqi ədəbiyyatının öyrənilməsi və təhlili zamanı hələ də əhəmiyyətli bir anlayış olaraq qalmaqdadır. Bəzi müasir əsərlərdə isə yüksək səs tembrini ifadə etmək üçün bəzən işlədilir.
Beləliklə, diskant sadəcə "zil uşaq səsi" deyil, musiqi tarixində müxtəlif dövrlərdə və müxtəlif kontekstlərdə istifadə edilmiş, yüksək səsli musiqi səsinin ümumi bir təsvirini verən zəngin bir termindir.