Dişə: Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində əsasən “çöldə bitən və heyvan yemi kimi istifadə olunan dənli ot növü” kimi təsvir olunsa da, bu tərif tam mənzərəni əks etdirmir. Dişə, əslində, Poaceae (Aqil bitkilər) fəsiləsinə aid olan və bir çox növü olan otların ümumi adıdır. Bu otlar, əsasən, quraqlığa davamlılığı ilə seçilir və çəmənliklərdə, meşə kənarlarında, yol kənarlarında və hətta dağlıq ərazilərdə geniş yayılıb.
Dişə otlarının əsas xüsusiyyəti onların yüksək qida dəyəridir. Heyvanlar üçün əla yem mənbəyi olan dişə, zəngin protein, lif və mineral maddələrlə təmin edir. Xüsusilə də, qış aylarında otlaqların qıt olduğu dövrlərdə heyvanlar üçün həyati əhəmiyyət kəsb edir. Tarixən, dişənin əhəmiyyəti o qədər böyük olub ki, köçəri xalqların həyatında mühüm rol oynayıb və onların mal-qarasının qış qidasını təmin edib.
Mətndə qeyd olunan "Yazın dumanlı günlərində yerdən göyərən dişə otları yeyən at hörükdə idi" cümləsi, dişənin təbiətdəki mövcudluğunun təsvirinə parlaq bir nümunədir. Yazın rütubətli havası və dumanlı günləri dişənin sürətli böyüməsinə imkan yaradır və bu da heyvanlar üçün bol qida mənbəyi deməkdir. Atın hörükdə olması isə, onun rahatlıq və doyunma halını, yəni dişə otlarının keyfiyyətini və miqdarının kifayət qədər olmasını göstərir.
Beləliklə, dişə sadəcə bir ot növü deyil, ətraf mühitin ayrılmaz hissəsi, heyvanlar üçün vacib qida mənbəyi və hətta tarixi-mədəni irsin bir parçasıdır.