Dişəkli sifətinin Azərbaycan dilindəki mənası, sadəcə "dişəyi olan" kimi tərif edilməkdən daha çox zəngindir. Bu söz, əşyaların, səthlərin və ya formaların xarakterik xüsusiyyətini ifadə edərək, onların quruluşundakı düzensizliyi, qabarıqlığı və ya kəskinliyi vurğulayır.
Birinci mənası olaraq, "dişəyi olan" ifadəsi, sözün əsl mənasında dişləri olan canlıları deyil, əşyaların dişə bənzər çıxıntıları olduğunu bildirir. Misal üçün, dişəkli təkər, dişləri olan bir mexanizmin hissəsini təsvir edə bilər. Bu dişlər, mexanizmin düzgün işləməsi üçün vacibdir və onların varlığı əşyanın funksiyasını müəyyən edir.
İkinci mənası, "kələ-kötür, girintili-çıxıntılı" olmaq, səthin hamar olmaması, əksinə, qeyri-bərabər və müxtəlif hündürlüklü hissələrdən təşkil olunması deməkdir. Dişəkli daş, dişəkli səth kimi ifadələr bu mənanı yaxşı əks etdirir. Belə səthlər toxunma hissiyyatına fərqli təsir edir və bəzən estetik cəhətdən maraqlı görünür.
Üçüncü mənası, "kənarları diş-diş, dişək-dişək olan", əşyanın kənarlarının hamar deyil, əksinə, kiçik, iti çıxıntılarla bəzədildiyini bildirir. "Dişəkli yarpaq" ifadəsi bunun gözəl bir nümunəsidir. Bu kiçik çıxıntılar yarpağın fotosintez prosesinə, suya və qaz mübadiləsinə təsir edə bilər və ya sadəcə bitkinin özünəməxsus xüsusiyyəti ola bilər.
Nəticədə, "dişəkli" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişsə də, əsas mahiyyət həmişə səthin və ya formaların qeyri-hamarlığı, qabarıqlığı və ya kəskinliyi üzərində dayanır. Bu, sözün sadəcə bir sözlük tərifindən daha çox incəlik və rəngarənglik daşımasını təmin edir.