Divan-dərə sözü, köhnə Azərbaycan dilində "divan" sözünün mənası ilə sıx bağlıdır. Müasir Azərbaycan dilində "divan" əsasən dövlət məclisi, hökumət, məhkəmə və ya yüksək səviyyəli rəsmilərin iclas yeri kimi başa düşülür. Lakin köhnə mənbələrdə, xüsusilə də ədəbi əsərlərdə, "divan" sözü daha geniş məna daşıyırdı və həm də zülm, ədalətsizlik, çətinlik və əziyyət yerləri, bədbəxtlik məkanı kimi təsvir edilirdi. Beləliklə, "divan-dərə" ifadəsi "zülm dərəsi", "ədalətsizliyin dərinliyi", "bədbəxtliyin yuvası" kimi anlamlara gəlir. Bu ifadədə "dərə" sözü dərinliyi, əlçatmazlığı və hətta təhlükəni ifadə edərək "divan"ın yaratdığı mənfi təəssüratı gücləndirir.
Cəlil Məmmədquluzadənin "Ölülər" əsərindəki "divan" sözünün istifadəsi də bu geniş mənanı təsdiqləyir. "Divan-dərə" ifadəsi, qaranlıq, ümidsiz və təhlükəli bir vəziyyəti, bir məkanı simvolizə edir. Bir qızın "divan-dərə görməməsi" istəyi onun pisliklərdən, çətinliklərdən, zülmdən uzaq qalması üçün edilən bir dua və ya arzu kimi dəyərləndirilə bilər. Bu baxımdan, ifadənin Cəlil Cabbarlının əsərində istifadəsi, qızların qapılara düşməsinin (yəni bədbəxtliyə düşməsinin) qorxunc nəticələrini vurğulamaq üçündür.
Yekun olaraq, "divan-dərə" ifadəsi sadəcə bir coğrafi məkan deyil, köhnə Azərbaycan ədəbiyyatında çox dərin mənalar daşıyan bir metafora, zülm, ədalətsizlik və bədbəxtliyin simvoludur. Bu ifadənin istifadə edildiyi kontekstdən asılı olaraq, mənası daha da dəqiqləşdirilir.