Doğma sözü "doğmaq" felindən törəmiş isimdir və əsasən qohumluq münasibətlərini ifadə edir. "Doğmaq" felinin kökü qədim türk dillərinə gedib çıxır və həyatın, varlığın əsasını, yaranmasını bildirir. Bu baxımdan "doğma" sadəcə bioloji mənşəyə işarə etmir, daha geniş mənada yaxınlığı, bağlılığı, qeyri-şərti mənsubiyyəti əks etdirir.
Birinci mənası kimi, "doğma" sözü "eyni ata və anadan olmuş, bir qarından çıxmış" mənasını verir. Bu, qohumluğun ən təməl formasını, genetik bağlılığı ifadə edir. Misal olaraq, "doğma qardaş", "doğma bacı", "doğma övlad" ifadələrini göstərmək olar. Bu ifadələr qohumluğun dərinliyini, qan bağı ilə bağlılığın möhkəmliyini vurğulayır.
Lakin "doğma" sözünün mənası bununla məhdudlaşmır. Daha geniş mənada, "mənə aid olan", "özümə yaxın olan", "mənim üçün əziz olan" mənalarını da özündə ehtiva edir. Məsələn, "doğma torpaq", "doğma dil", "doğma şəhər" ifadələrində "doğma" sözü coğrafi, mədəni və ya emosional bağlılığı ifadə edir. Bu hallarda bioloji mənşə deyil, ruhən bağlılıq, mənsubiyyət hissi ön plana çıxır. Doğma torpaq, insanın anadan olduğu, böyüdüyü, köklərinin uzandığı yerdir, onun kimliyinin ayrılmaz tərkib hissəsidir. Doğma dil isə milli kimliyin əsas daşıyıcılarından biridir. Doğma şəhər isə insanın xatirələri, dostları, yaşadığı hadisələrlə bağlıdır.
Beləliklə, "doğma" sözü sadəcə bioloji qohumluğu deyil, daha geniş mənada mənsubiyyət hissini, yaxınlığı, əzizliyini və bağlılığı ifadə edən çoxmənalı bir sözdür. Onun mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilsə də, əsasında həmişə bir bağlılıq, bir mənsubiyyət hissi yatır.