Doğrudan-doğrusu ifadəsi, bir sözlə desək, ən dəqiq, həqiqətə uyğun və şübhəsiz olanı vurğulamaq üçün işlədilir. Sadəcə "doğru" sözündən daha güclü bir təsdiqdir, hər hansı bir şübhənin və ya ehtimalın qarşısını almaq məqsədi daşıyır. Söhbət əsl həqiqətdən, gizli saxlanılmamalı olan məlumatdan gedirsə, bu ifadənin işlədilməsi daha uyğundur.
Əslində, "doğrudan-doğrusu" ifadəsi söhbətin gedişatını təyin edən bir işarə kimi də çıxış edir. Dinləyicinin diqqətini cəlb edir və deyiləcək olanın vacibliyini və doğruluğunu ön plana çəkir. Bu ifadə tez-tez ciddi və əhəmiyyətli məlumatların çatdırılması zamanı işlədilir, istər söhbətdə, istərsə də yazılı mətnlərdə.
Dilçilik baxımından, "doğrudan-doğrusu" ifadəsi pleonazm (artıq söz) kimi qəbul edilə bilər, çünki "doğru" sözü özündə həqiqəti əks etdirir və "doğru-doğru" təkrarı onun mənasını gücləndirməkdən başqa əlavə bir məna gətirmir. Lakin, bu təkrar, məhz özünün emosional və stilistik gücünə görə dil praktikasında geniş istifadə olunur. Bu, ifadənin təsir gücünü artırır və məlumatın qəbulunu daha inandırıcı edir.
Maraqlı bir məqam da odur ki, "doğrudan-doğrusu" ifadəsi söhbətə emosional rəng qatmaqla yanaşı, danışanın özünə inamını və dediyinə olan əminliyini də göstərir. Beləliklə, bu sadə ifadənin arxasında həm də psixoloji bir aspekt yatır.