Dolam-dolaşıq sifət və zərf kimi işlənən bir sözdür. "Tamamilə dolaşıq", "çox dolaşıq", "anlaşılmaz" mənalarını ifadə edir. Bir hadisənin, vəziyyətin və ya izahın qarışıq, çaşdırıcı və məntiqi ardıcıllıqdan məhrum olduğunu vurğulayır. Sözün kökü "dolaşmaq" felindən gəlir və əşyaların, fikirlərin və ya hadisələrin qarışıqlığını, bir-birinə qarışmasını və ayrılmaz halını bildirir.
Dolam-dolaşıq vəziyyət və ya məlumat, həm fəza və zaman baxımından, həm də məntiqi ardıcıllıq baxımından çətin anlaşılan və izah edilən bir haldır. Bu qarışıqlıq o qədər böyük ola bilər ki, məsələnin əsasını müəyyən etmək və ya məqsədə çatmaq üçün əlavə səy və vaxt tələb edər. Dolam-dolaşıq ifadəsi, adətən, çətinlik, qarışıqlıq və anlaşılmazlıq hissi yaradır.
Misal olaraq verilən "Burmabığ rəis boğuq səslə öz qəzasında yaranan mürəkkəb vəziyyətdən dolam-dolaşıq raport vermə" cümləsində, rəisin verdiyi raportun qarışıq, anlaşılmaz və vəziyyətin əsl mahiyyətini aydın şəkildə əks etdirmədiyini göstərir. Boğuq səs isə raportun qeyri-müəyyənliyinə və rəisin özünün də vəziyyətdən tam xəbərsiz olmasına işarə edir. Beləliklə, "dolam-dolaşıq" sözü həm raportun məzmununa, həm də rəisin ümumi vəziyyətinə münasibətdə istifadə olunur.
Ümumiyyətlə, "dolam-dolaşıq" sözü güclü bir təsvir vasitəsidir və oxucuya və ya dinləyiciyə vəziyyətin çətinliyini və anlaşılmazlığını daha aydın şəkildə çatdırır. Bu sözün istifadəsi həm yazılı, həm də şifahi nitqdə vəziyyətin mürəkkəbliyini və qarışıqlığını vurğulamaq üçün effektiv bir üsuldur.