Dostucan sözü Azərbaycan dilində iki əsas mənaya malikdir:
1. Dost kimi, dostcasına: Bu mənada "dostucan" sözü bir insanın dostuna, yaxınlarına qarşı mehriban, səmimi, köməkçi və anlayışlı münasibətini ifadə edir. Dostluq hisslərini əks etdirən, mehriban və xoş münasibətləri təsvir edən bir sifətdir. Məsələn, "Dostucan bir söhbət etdilər" deyəndə söhbətin rahat, səmimi və xoş keçdiyini ifadə edirik. Bu məna, sözün etimologiyasından, "dost" sözündən törəməsindən açıq-aşkar görünür. Sözün bu mənası, insani münasibətlərin müsbət tərəfini vurğulayır.
2. Xüsusi bir qovun növü: "Dostucan" sözü həm də iri, sarımtıl və uzunsov formalı bir qovun növünü bildirir. Bu, əsasən şifahi dilin səciyyəvi bir elementi olub, yazılı mənbələrdə daha az rast gəlinir. Xalq arasında bu qovun növünün belə adlandırılması, onun görünüşü ilə bağlı ola bilər – bəlkə də rəngi və forması ilə dostluq, səmimiyyət hissi ilə əlaqələndirilmişdir. "Tağların üstündə sarı dostucan" misalında olduğu kimi, bu məna poetik təsvirlərdə də istifadə olunur, qovunun böyüklüyünü və rəngini vurğulayaraq mənzərəyə xüsusi bir gözəllik qatır. Bu isə sözün mənasının məcazi təfsirinə də imkan verir – qovunun görünüşü ilə bağlı duyğuların ifadəsinə.
Qısaca, "dostucan" sözünün iki fərqli, lakin bir-birini tamamlayan mənası var: biri insan münasibətlərini, digəri isə təbiətin bir elementini təsvir edir. Hər iki halda da söz, müsbət, xoş və səmimi bir atmosfer yaradır.