Döl sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında rüşeym və ya mayanı ifadə edən bir termindir. Sadəcə "rüşeym" və ya "maya" sözlərinin sinonimi kimi deyil, daha geniş bir məna çalarına malikdir. Döl, canlı bir varlığın, insan və ya heyvanın, ana bətnində və ya yumurtada inkişaf etməkdə olan erkən mərhələsini təmsil edir. Bu mərhələdə hələ tam formalaşmamış, lakin potensial olaraq yeni bir həyatın əsasını təşkil edən hüceyrə qruplarından ibarətdir.
Sözün ədəbiyyatda istifadəsi də maraqlıdır. Misal olaraq, verilən sitatda ("Döl üçün ayrılan xınaquyruqlu qoçlar … döyükmüş ətrafa baxırdılar.") dölün daha çox qeyri-insan canlılar üçün, bu halda qoçlar üçün istifadə olunduğu görünür. Bu isə sözün canlı aləminin müxtəlif növlərinə şamil edilə biləcəyini göstərir. Bir sözlə, "döl" sadəcə bir bioloji termin deyil, eyni zamanda ədəbiyyatda obrazlı mənalarda da işlənə bilən bir sözdür.
Dölün inkişaf prosesi, genetik informasiyanın ifadə olunması və ətraf mühit amilləri ilə qarşılıqlı əlaqənin nəticəsidir. Bu prosesin mürəkkəbliyi və həssaslığı, "döl" sözünün arxasında gizlənən həyatın möcüzəsini daha da önə çıxarır. Ona görə də bu söz sadəcə bir bioloji termin deyil, həm də bir simvoldur – yeni bir həyatın, yeni bir başlanğıcın simvoludur.
Ümumiyyətlə, "döl" sözü, bioloji inkişafın erkən mərhələsini dəqiq və lakonik şəkildə ifadə etməklə yanaşı, həyatın davamlılığı və təbiətin möcüzəsi ilə bağlı daha geniş bir kontekstdə də düşünülməyə dəyər bir sözdür.