Döyəcçi: Çəkiclə işləyən, xüsusilə də metal əşyaların emalı zamanı çəkic vasitəsilə döyərək formasını dəyişdirən, yaxud da möhkəmləndirən sənətkar. Bu söz sadəcə "çəkic vuran" mənasından daha geniş bir məna daşıyır. Döyəcçilik, özündə uzun illər ərzində əldə edilmiş bilik, bacarıq və dəqiqlik tələb edən bir sənətdir. Döyəcçinin əlləri, duyğu hissi və çəkicin ritmik hərəkətləri arasında möhtəşəm bir vəhdət mövcuddur.
Döyəcçinin işlədiyi material, olsun dəmir, mis, gümüş, ya da başqa bir metal, onun əlində tamamilə yeni bir forma alır. Sadə bir metal parçası, döyəcçinin ustalıqla işləməsi nəticəsində bəzən ən gözəl sənət əsərlərinə çevrilir. Bu, yalnız fiziki güc tələb etməyən, həm də incəlik, dəqiqlik və yaradıcılıq tələb edən bir peşədir. Döyəcçinin hər bir zərbəsi, əşyanın son formasını müəyyən edən vacib bir addımdır.
Mətndə qeyd edildiyi kimi, “Döyəcçilərin məharətlə vurduğu çəkiclərin səsi pulemyot səsi kimi müntəzəm eşidilirdi” ifadəsi, döyəcçilərin işinin sürətli və ritmik olduğunu, çəkiclərin metal üzərindəki təsirini vurğulayır. Bu, həm də onların peşələrindəki yüksək səriştəni göstərir. Pulemyot səsinə bənzətmə, işin sürətini və intensivliyini daha obrazlı şəkildə təsvir edir.
Tarixən, döyəcçilər həm sənətkar, həm də sənətkarlıq sənayesinin vacib bir hissəsi olmuşlar. Onlar silahların, alətlərin, bəzək əşyalarının və digər metal məmulatların istehsalında mühüm rol oynamışlar. Müasir dövrdə də, onların əl işləri dəyərini qoruyub saxlayır və özünəməxsus bir estetik cazibəyə malikdir.