Duman, atmosferin aşağı təbəqələrində havada asılı vəziyyətdə olan kiçik su damcılarından və ya buz kristallarından ibarət, görünməni məhdudlaşdıran bir hava hadisəsidir. Sis adlanan bu hadisənin əmələ gəlməsinin əsas səbəbi, havanın soyuması nəticəsində su buxarının kondensasiyasıdır. Havanın rütubəti yüksək olduqda və temperatur düşdükdə, su buxarı maye və ya bərk hala keçir və bu kiçik hissəciklər atmosferdə asılı qalaraq dumanı meydana gətirir.
Dumanın sıxlığı və görünmə məsafəsinə təsiri dəyişkəndir. Bəzi hallarda duman incə və nazik olur, ətrafı zəiflədilmiş şəkildə görməyə imkan verir. Digər hallarda isə, olduqca sıx və qalın duman yaranır və görünmə məsafəsi bir neçə metrə qədər azala bilir. Bu cür sıx dumanlar nəqliyyat və digər fəaliyyətlər üçün ciddi təhlükə yarada bilər.
Dumanın əmələ gəlməsinə təsir edən amillər arasında temperatur, rütubət, külək sürəti və relyef xüsusiyyətləri yer alır. Məsələn, su hövzələri yaxınlığında, vadilərdə və ya düzənliklərdə duman daha tez-tez əmələ gəlir. Səhər tezləri və axşam saatlarında isə temperaturun düşməsi ilə dumanın əmələ gəlməsi daha çox ehtimal olunur.
Dumanın müxtəlif növləri mövcuddur. Bunlardan bəziləri radiasion duman (gecə soyuması nəticəsində əmələ gələn duman), adveksion duman (isti və rütubətli havanın soyuq səth üzərindən keçməsi zamanı əmələ gələn duman), cəbhə dumanı (hava kütlələrinin qarşılaşması nəticəsində əmələ gələn duman) və buxar dumanıdır (soyuq hava üzərindən isti su buxarının qalxması ilə əmələ gələn duman). Hər bir növün əmələ gəlmə mexanizmi və xüsusiyyətləri fərqlənir.
Duman, təbiətin maraqlı və bəzən təhlükəli hadisələrindən biridir. Onun əmələ gəlmə mexanizminin öyrənilməsi hava proqnozlarının dəqiqliyinin artırılmasına və dumanın yaratdığı çətinliklərin azaldılmasına kömək edir.