Dumanlı: Sifət. Bu söz, əsasən, görmə qabiliyyətini məhdudlaşdıran, ətrafı qismən və ya tamamilə örtən dumanın varlığını ifadə edir. "Dumanlı" sözü ilə təsvir olunan məkanlarda əşyaların konturları qeyri-müəyyən, rəngləri solğun və ya bozmtıl görünür. Havanın bu dumanla örtülməsi görməni çətinləşdirir, məsafələri qısaldır və bəzən hətta qorxu və sirr hissi yaradır.
Dumanlı havanı təsvir edərkən, yalnız görmə məhdudiyyətinə deyil, həm də havanın rütubətli, sərin və ya ağır olduğunu hiss etdiyimiz duyğulara da istinad edə bilərik. Duman, bir növ pərdə kimi, ətrafı gizlədir, məsafəni uzaqlaşdırır və bir sükunət, bir sakitlik hissi yaradır. Bu səbəbdən, dumanlı mənzərələr ədəbiyyatda və incəsənətdə tez-tez sirr, gizlilik və ya melankoli əhval-ruhiyyəsini ifadə etmək üçün istifadə olunur.
Misal üçün, "dumanlı bir səhər" deyərkən, sadəcə havada duman olduğunu deyil, həm də səhərin sakit, səssiz və bir qədər də sirli olduğunu ifadə edirik. "Dumanlı göy" isə göy üzünün dumanla qaralmış, qaranlıq və ya boz rəngli olduğunu bildirir. Bu ifadə, hava şəraitinin qeyri-sabit olduğunu və bəlkə də yağışın gələcəyini proqnozlaşdırır.
Beləliklə, "dumanlı" sözü, sadəcə bir hava hadisəsini təsvir etməkdən kənara çıxaraq, ətraf mühitin duyğu və əhval-ruhiyyəsinə təsirini də əks etdirir. Bu sözün istifadəsi, mətnə bir məna dərinliyi və emosional rəng qatır.