Dumanlıq sözü, əsasən, dumanla örtülmüş, duman içində olan bir ərazini, məkanı və ya hadisəni təsvir edir. Sadəcə "dumanlı yer" deməkdən daha çox, dumanın həmin əraziyə xas bir xüsusiyyət olduğunu, oranın atmosferini müəyyən etdiyini ifadə edir. Dumanlıq, gözləri qaraldan, ətrafı qaranlıq və sirli edən, görünən hər şeyi bulanıqlaşdıran bir mənzərəni canlandırır.
Lüğətdəki "Qurd dumanlıq sevər" atalar sözü də dumanlığın təsvirinə maraqlı bir əlavədir. Bu deyim, qaranlıq, gizli və qeyri-müəyyənliklə əlaqəli olan dumanlığın, qurd kimi gecə yırtıcılarının fəaliyyəti üçün əlverişli bir mühit olduğunu bildirir. Duman, qaranlıq örtüyünün altında gizlənərək ov edən qurdlar üçün bir sığınacaq, bir kamuflyaj rolunu oynayır. Bu atalar sözü, dumanlığın təkcə fiziki bir vəziyyət deyil, həm də metaforik bir məna daşıdığını göstərir – sirr, gizlilik, təhlükə və ya qorxu hissi.
Dumanlığın ikinci mənası – "duman, duman kütləsi" – daha çox dumanın özü ilə bağlıdır. Bu mənada dumanlıq, dumanın yığılmış, sıx və böyük bir kütləsini, ətrafı bürüyən, hətta əşyaları gözdən sala biləcək qədər yoğun bir duman təbəqəsini ifadə edir. Bu tərif, dumanlığın miqyasını və sıxlığını vurğulayır. Dumanın rəngi, qalınlığı və hərəkəti dumanlığın ümumi təəssüratına təsir edir – ağ, boz, qara, hətta qırmızımtıl rəngdə, ağır və hərəkətsiz və ya yüngül və əsən-əsən olan dumanlıqlar fərqli əhval-ruhiyyələr yarada bilər.
Ümumiyyətlə, "dumanlıq" sözü sadə bir təsvirdən daha çoxdur. O, bir mənzərəni, bir atmosferi, bir hissi təsvir edir və ədəbi əsərlərdə, atalar sözlərində və gündəlik danışıqda fərqli kontekstlərdə istifadə edilə bilər.