Durğu (is. ) - Hərəkətin, inkişafın, prosesin dayanması, durması, dayanıqlı vəziyyətə gəlməsi mənasını bildirir. Sadəcə “dayanma” demək deyil, həm də bir nöqtədə sabitləşmə, müəyyən bir vəziyyətin qorunub saxlanması kimi daha geniş bir məna çalarını ehtiva edir. Mühəndislikdə, fiziki proseslərdə, hətta həyatımızın gedişatında belə durğunluq mərhələləri müşahidə olunur.
Dilçilikdə isə “durğu” termini daha spesifik bir mənaya malikdir. Bu mənada durğu, yazılı nitqdə sözlərin və ya söz birləşmələrinin arasına qoyulan və onların arasındakı məntiqi, sintaktik əlaqəni, intonasiyanı, durğu işarələrinin yazı vasitəsilə ifadəsini göstərən xüsusi qrafik işarələr sisteminə deyilir. Nöqtə, vergül, vergül, iki nöqtə, üç nöqtə, sual işarəsi, ünəm işarəsi, tire, mötərizə və s. – bunların hamısı durğu işarələridir. Onların düzgün istifadəsi aydın və dəqiq yazının əsasını təşkil edir. Durğu işarələrinin yanlış istifadəsi mətnin anlaşılmasını çətinləşdirir, bəzən isə tamamilə fərqli mənalar yaradır.
Maraqlı bir məqam odur ki, durğu işarələri həm də yazılı nitqin musiqisini, ritmini yaradır. Onlar mətnin oxunmasını daha rahat və daha mənalı edirlər. Bir cümlənin içindəki durğu işarələrinin yerləri dəyişdirildikdə, cümlənin mənası və intonasiyası tamamilə fərqlənə bilər. Beləliklə, sadəcə bir dayanma deyil, mətnin strukturunu, ifadə vasitələrini təyin edən mühüm bir elementdir durğu işarələri.