Dustaq sözü Azərbaycan dilində həbs olunmuş və ya həbsxanada saxlanılan şəxsi ifadə edir. Əsas mənası "məhbus" sözü ilə eynidir. Ancaq "dustaq" sözü sadəcə həbs edilmiş bir insanı deyil, həm də onun hüquqsuz, azadlığından məhrum edilmiş vəziyyətini daha güclü vurğulayır.
Tarixi kontekstdə "dustaq" sözü, həbsxanaların müasir anlamda mövcud olmadığı dövrlərdə də istifadə olunurdu. Əsir düşmüş əsgərlər, düşmən əlinə keçmiş şəxslər və ya hər hansı bir səbəbdən tutulmuş insanlar üçün də "dustaq" termini işlədilirdi. Beləliklə, sözün mənası sadəcə "həbsdə olan" deyil, həm də "başqasının ixtiyarında olan", "öz azadlığını itirmiş" kimi daha geniş mənalar da ehtiva edir.
Misal olaraq, verilmiş cümlədə ("Dustaqlar gözdən qeyb olanacan camaat dallarınca baxırdı") "dustaq" sözü, həbs olunanların vəziyyətinə tamaşaçıların münasibətini daha aydın şəkildə göstərir. Camaatın "dallarınca baxması" ifadəsi, dustaqların aciz və müdafiəsiz vəziyyətini vurğulayır və onların azadlığa çıxma ümidinin qarşısında qoyulmuş maneələri təsvir edir. Bu mənada, "dustaq" sözü sadəcə bir faktı deyil, həm də bir sosial və psixoloji durumu ifadə edir.
Müasir istifadədə "dustaq" sözü "məhbus" sözü ilə sinonim olaraq işlənsə də, ədəbi əsərlərdə və gündəlik danışıqda "dustaq" sözünün yaratdığı emosional və obrazlı təsir "məhbus" sözündən fərqlənir. "Dustaq" sözü daha çox dramatik və acınacaqlı bir vəziyyəti ifadə etmək üçün istifadə olunur.