Duvaqlıq sifəti, əsasən, "duvağa yarayan" mənasını ifadə edir. Lakin bu tərif, sözün zəngin məna imkanlarını tam əks etdirmir. Duvaqlıq, sadəcə olaraq materialın duvaq kimi istifadəsinə yararlı olmasını deyil, həm də onun incəliyini, şəffaflığını, hafifliyini və bəzən də xüsusi toxumasını ifadə edir. Beləliklə, duvaqlıq yalnız materialın fiziki xüsusiyyətlərini deyil, həm də onun vizual təsirini, yəni duvaq üçün uyğun bir görünüş yaratmaq qabiliyyətini nəzərdə tutur.
Məsələn, "duvaqlıq tül" ifadəsi, tülün incə, şəffaf və havadar toxumasının duvaq hazırlamaq üçün ideal olduğunu göstərir. Bu, sadəcə olaraq tülün duvaq kimi istifadə oluna bilməsini deyil, həm də bunun üçün ən uyğun material olduğunu vurğulayır. Digər materiallar da duvaq kimi istifadə oluna bilər, amma onların duvaqlıq xüsusiyyətləri tül qədər yüksək ola bilməz.
Maraqlı bir məqam da odur ki, "duvaqlıq" sözü, yalnız materialın keyfiyyətini deyil, həm də onun yaradacağı estetik təsiri əks etdirir. Duvaqlıq, nəciblik, incəlik, şəffaflıq və gizlilik kimi konsepsiyalarla əlaqələndirilə bilər. Bir duvaq, sadəcə başı örtən bir parça deyil, həm də mərasim, sirlilik və xüsusi bir atmosfer yaradan bir elementdir. Duvaqlıq sifəti, materialın bu atmosferə töhfə verə bilmə qabiliyyətini də nəzərdə tutur.
Beləliklə, "duvaqlıq" sözü, sadə bir tərifdən daha çox, materialın fiziki xüsusiyyətlərini, vizual təsirini və hətta simvolik mənasını əhatə edən zəngin bir məna kəsb edir.