Dün sözü Azərbaycan dilində "dünən" mənasını verən köhnə bir sözdür. Müasir dil istifadəsində "dünən" sözü daha çox yayılmış olsa da, "dün" sözü ədəbiyyatda, xüsusilə də klassik əsərlərdə öz əksini tapır. Onun istifadəsi əsərlərə daha köhnə, daha zəngin bir üslub qatır.
Sözün mənası sadəcə "dünən" deyil, əslində zamanın keçiciliyini, dəyişkənliyini ifadə edir. "Dün gecə", "dün axşam" ifadələri də bu mənanı daha da dəqiqləşdirir. Zamanın müəyyən bir anını deyil, daha geniş bir vaxt aralığını, konkret olaraq dünən baş verən hadisələri əhatə edir.
Misal olaraq, verilən şeir parçasında "Dün gəda idim və lakin sahibi-cəhan bu gün. Kişvəri. Dün gecə fələkə çıxdı fəryadım" misralarında "dün" sözü şairin keçmişinin və indiki halının ziddiyyətini vurğulayır. "Gəda" olmaqdan "sahibi-cəhan" olmağa qədər olan dəyişiklik zamanın keçiciliyinin, insan həyatının sürətli və gözlənilməz dəyişikliklərinin əyani sübutudur. "Dün gecə fələkə çıxdı fəryadım" misrası isə keçmişdəki acılarını və çətinliklərini ifadə edir. Bu da "dün" sözünün yalnız sadə bir zaman bildirəcindən daha çox, emosional və poetik yük daşıdığını göstərir.
Beləliklə, "dün" sözü, sadə "dünən" mənasından kənara çıxaraq, zamanın keçiciliyi, dəyişikliklər və keçmişlə indiki zaman arasında ziddiyyət və əlaqəni daha effektli şəkildə ifadə edən bir vasitə rolunu oynayır.