Ehtiraslı sifəti, bir sözlə, həyatın özünün canlanmasıdır. Bu, sadəcə coşqunluq və həyəcanlılıqdan daha çoxdur; dərinlikdə gizlənən, ruhun dərinliklərindən qaynaqlanan bir alov, bir enerji axınıdır. Ehtiraslı nitq, sadəcə sözlərin səslənməsi deyil, hər sözün arxasında titrəyən bir ruhun ifadəsidir; dinləyən qəlbi ələ keçirən, onu heyrətləndirən və hətta bəzən təəccübləndirən bir təsir gücünə malikdir. Ehtiraslı mübahisə isə, fikir ayrılıqlarının sadə bir toqquşması deyil, hər bir tərəfin öz həqiqətinə olan dərin inancı, öz əqidəsinə olan amansız bağlılığının qızğın ifadəsidir.
Lakin ehtiras yalnız nitq və mübahisələrdə özünü göstərmir. O, bir şeyə, bir insana, bir ideyaya olan dəlicəsinə aludəçilik, həvəskarlıq və vurğunluqda da özünü büruzə verir. Bu, sadəcə maraqdan, xoşlamaqdan daha qüvvətli bir bağdır. Ehtiraslı insan, sevdiyi şeyə özünü tamamilə həsr edir, həyatının mərkəzinə qoyur. Bu, bəzən həddindən artıq görünə bilər, hətta təhlükəli də ola bilər; amma eyni zamanda bu, insan həyatına məna, rəng, enerji gətirən bir qüvvədir. Ehtiraslı sevgi, ehtiraslı iş, ehtiraslı sənət - bunlar həyatın ən gözəl və unutulmaz anlarını yaradırlar.
Beləliklə, ehtiraslı olmaq, sadəcə coşqun və həyəcanlı olmaqdan daha çoxdur; bu, həyatın özünün qəlbindən yaranan bir alov, bir enerjidir. Bu, həyat enerjisinin, ruhun gücünün ən parlaq ifadəsidir. Və bu enerji, hər zaman öz yolunu tapar; ya yaradıcılıqda özünü göstərər, ya da mübarizədə, ya da sevgi əlaqələrində...