Ekssentrik sifəti, fransız dilindən (excentrique) keçmiş bir söz olub, teatr sənətinin təsvirində xüsusilə önəmli bir yer tutur. Sadəcə "qəribə" deməkdən daha çox mənaya malikdir. Ekssentrik, kəskin səslərin, zidd görüşlərin və gözlənilməz, qeyri-adi, bəzən isə bir o qədər də məntiqi olmayan hərəkət və üsulların təməli üzərində qurulmuş bir üslubu, bir xarakteri, bir davranışı və ya hətta bir tamaşanı ifadə edir.
Bu söz, sadəcə "qeyri-adi" olmaqdan daha çox şey deməkdir. Ekssentriklik, dərin düşünülmüş bir qeyri-adilik, məqsədyönlü bir qəribəlikdir. Tamaşaçıların diqqətini cəlb etmək üçün, onları təəccübləndirmək və ya gülməyə vadar etmək üçün bilinçli şəkildə seçilmiş qeyri-adilikdir. Bu, səhnədəki hərəkətlərin, dialoqun və hətta geyimlərin qeyri-adiliyinə də aiddir. Ekssentrik tamaşalar, adətən, ənənəvi teatr konvensiyalarını pozur və tamaşaçılarda gözlənilməz reaksiyalar yaradır.
Ekssentriklik, teatra məhdudlaşmayan daha geniş bir anlayışdır. Gündəlik həyatda da ekssentrik insanlara rast gəlmək olar. Bu insanlar özünəməxsus, qeyri-adi, bəzən isə bir qədər də "dəli" görünən davranışları ilə fərqlənirlər. Onların bu qeyri-adiliyi, məqsədyönlü olmaya da bilər, ancaq diqqəti özünə cəlb edir və ətrafdakılarda maraq və bəzən də təəccüb yaradır. Bu səbəbdən də, ekssentriklik, həm sənət əsərini, həm də insanı təsvir etmək üçün istifadə oluna bilən çox yönlü bir anlayışdır.
Beləliklə, ekssentriklik, sadəcə qəribəliyi deyil, həm də bu qəribəliyin bilinçli və ya bilinçsiz şəkildə ifadə olunma formasını əks etdirən maraqlı və çoxşaxəli bir anlayışdır. O, həm gülüş, həm də düşüncəyə səbəb ola bilər və həm sənətdə, həm də həyatda özünəməxsus yer tutur.