Elat sözü Azərbaycan dilində əsasən "top" mənasında işlənsə də, köhnə mənbələrdə daha geniş və dərin bir mənaya malikdir. Müasir dillərdəki "qəbilə", "tayfa" və ya "milliyyət" anlayışlarına yaxın olan "elat", müəyyən bir ərazidə birgə yaşayan, ümumi əcdad, dil, mədəniyyət və adət-ənənələrə sahib olan bir insan qrupunu ifadə edir. Bu, sadəcə bir yerdə yaşayan insanların toplusu deyil, qohumluq əlaqələri, ortaq tarix və mədəniyyət ilə bağlı olan daha sıx bir icma deməkdir.
Köhnə mənbələrdə "elat" sözü tez-tez müəyyən bir coğrafi bölgə ilə bağlı olaraq işlənir. Məsələn, "Qazax elatı" və ya "Şirvan elatı" kimi ifadələr o bölgələrdə yaşayan xalqı, onların mədəniyyətini və həyat tərzini göstərir. Bu, müasir dövlət sərhədlərinin formalaşmasından əvvəlki dövrlərdə insanların özünü identifikasiya etmə üsulunun əksidir.
Elat anlayışı, sadəcə coğrafi mövqeyə görə deyil, həm də qohumluq bağları, ortaq tarixi hadisələr, sosial quruluş və siyasi təşkilatlanma əsasında formalaşırdı. Belə ki, bir elatın özünün daxili sosial quruluşu, liderləri, adət-ənənələri və qanunları ola bilirdi. Bu baxımdan, elat, müasir dövlətlərdən fərqli olaraq, daha az formal, daha çox üzvi bir birlik idi.
Qeyd olunan mətn parçasında "Qazax mahalının vəkili Pənah ağanın zamanında bir para şuriş və inqilabın vüquinə görə..." ifadəsi, elatın siyasi həyatda rol oynadığını və zaman-zaman müxtəlif hadisələrin iştirakçısı olduğunu göstərir. Bu, elat anlayışının sadəcə coğrafi və etnik bir qrupdan daha çox, həm də siyasi və sosial bir qüvvə olduğunu təsdiqləyir.