Emosionallıq, hisslərin və duyğuların güclü şəkildə ifadə olunması, təcəssüm etdirilməsidir. Bu, sadəcə həyəcanlılıq və təsirlilikdən daha geniş bir anlayışı əhatə edir. Emosionallıq, bir hadisə, əsər və ya ifadənin dinləyici, oxucu və ya tamaşaçıda güclü hisslər oyandırmasına, onları dərin təsirləndirməsinə səbəb olan keyfiyyətdir. Bu, həm müsbət (məsələn, sevinc, sevgi, həyəcan), həm də mənfi (məsələn, kədər, qorxu, qəzəb) duyğuları əhatə edə bilər.
Emosionallıq insanın daxili aləminin xarici dünyaya təcəssümüdür. Sözlərin, hərəkətlərin, incəsənət əsərlərinin emosionallığı onların təsir qüvvəsini artırır, daha yaddaqalan və dərin təəssüratlar yaradır. Məsələn, bir musiqi əsərinin emosionallığı onun melodiyası, ritmi, harmoniyası və ümumi strukturundan asılı olaraq müxtəlif hissləri - həzinliyi, şənliyi, dramatikliyi və s. – ifadə edə bilər. Bu, musiqinin sadəcə səslərin birləşməsindən daha əhəmiyyətli bir sənət formasına çevrilməsini təmin edir.
Emosionallığın səviyyəsi fərdi və mədəni amillərdən asılı olaraq dəyişə bilər. Bir əsərin bir insan üçün çox emosional, digəri üçün isə adi görünə bilər. Mədəniyyətlərin emosionallığın ifadəsinə yanaşmaları da fərqlənə bilər. Bəzi mədəniyyətlərdə açıq emosional ifadələr qəbul edilərkən, digərlərində daha çox gizlədilməyə meyl var. Lakin, emosionallığın əhəmiyyəti hər zaman və hər yerdə özünü göstərir, çünki o, insan həyatının ayrılmaz bir hissəsidir və ünsiyyətin, ifadənin və insanlıqla əlaqə qurmağın əsas vasitələrindən biridir.
Musiqinin emosionallığı, musiqinin dinləyicinin duyğularına təsir etmə qabiliyyətidir. Bu təsir, musiqi kompozisiyasının texniki cəhətlərindən (melodiya, ritm, harmoniya, temp, dinamika və s.) və məzmunundan, ifaçının ifadə tərzinin və dinləyicinin şəxsi təcrübəsindən asılıdır. Emosionallıq musiqini yaşamağı və başa düşməyi daha zəngin və maraqlı edir, onu sadə səslərdən ibarət bir birləşmədən daha çox, hisslərin, duyğuların və təcrübələrin güclü bir vasitəsinə çevirir.