Əfzəl (ər. əfzəl) sifəti, əsasən klassik ədəbiyyatımızda istifadə olunur və "daha yaxşı", "daha üstün", "daha qiymətli", "seçilmiş" kimi mənaları əhatə edir. Sadəcə "daha artıq" mənasından daha geniş bir kontekstdə işlənir. Əşyalar, insanlar və ya hallar üçün istifadə edilərkən üstünlük, fərqlilik və seçilməni vurğulayır. Sadəcə miqdarca artıqlığı deyil, keyfiyyətcə üstünlüyü bildirir.
Məsələn, "A bəndə B bəndədən əfzəldir" cümləsində A-nın B-dən sadəcə sayca çox olması deyil, daha yaxşı, daha dəyərli, daha üstün olması nəzərdə tutulur. Bu üstünlük müxtəlif meyarlara görə müəyyən edilə bilər: əxlaqi keyfiyyətlər, bacarıqlar, sosial status və s. Beləliklə, "əfzəl" sözü müqayisədə üstünlüyü ifadə edən zərif və ifadəli bir termindir.
Misal olaraq verilən şeir misrasında ("Hər kimsənə bir şey gətirir fikrü xəyalə; Məcmudən əfzəldi mənə yar xəyalı") şairin sevgilisi haqqındakı xəyalının hər cür mal-dövlətdən ("məcmu") daha qiymətli, daha əziz, daha üstün olduğunu vurğulayır. Burada "əfzəl" sözü sadəcə "daha artıq" deyil, "dəyər baxımından daha üstün" mənasını daşıyır.
Qısacası, "əfzəl" sözü zəngin məna çalarlarına malik, klassik üslubda istifadə olunan, seçilmişliyi və üstünlüyü ifadə edən dəyərli bir lüğət vahididir.