Əhliyyət sözü ərəb mənşəli olub, "layiq olmaq, səlahiyyətə malik olmaq" mənalarını əks etdirir. Lüğətlərdəki sadə təriflərin xaricində, əhliyyətin daha dərin və çoxşaxəli mənaları vardır. Sadəcə "ləyaqət" və ya "səlahiyyət" deyərlərinə yiyələnmək deyil, həmçinin müəyyən bir işdə bacarıqlı, təcrübəli və etibarlı olmağı özündə birləşdirir.
Bir kəsin hansısa sahədə əhliyyət sahibi olması, onun həmin sahədəki biliyinə, bacarığına, təcrübəsinə və nüfuzuna əsaslanır. Məsələn, bir həkimin əhliyyəti onun tibb sahəsindəki bilikləri, təcrübəsi və peşəkarlığı ilə ölçülür; bir müəllimin əhliyyəti isə tədris bacarığı, pedaqoji təcrübəsi və şagirdlərlə ünsiyyət qurma qabiliyyəti ilə müəyyən edilir. Yəni əhliyyət, sadəcə olaraq bir sənəd və ya rəsmi icazə deyil, şəxsin öz biliyi və bacarıqlarının nəticəsidir.
Əhliyyət anlayışı həm fərdi, həm də kollektiv səviyyədə mövcuddur. Fərdi əhliyyət bir insanın konkret bir sahədəki bacarığını və səlahiyyətini ifadə edirsə, kollektiv əhliyyət müəyyən bir qrupun, təşkilatın və ya dövlətin müəyyən bir işə layiq olmasını və onu icra etmək üçün lazımi resurslara sahib olmasını göstərir. Məsələn, bir ölkənin beynəlxalq münasibətlərdə əhliyyəti onun beynəlxalq hüquq normalarına əməl etməsi, diplomatik bacarığı və digər dövlətlərlə qarşılıqlı əlaqələrini səmərəli qurma qabiliyyəti ilə müəyyən edilir.
Beləliklə, "əhliyyət" sözünün mənası sadəcə "səlahiyyət" və ya "iqtidar" ilə məhdudlaşmır. O, bilik, bacarıq, təcrübə, nüfuz və etibarın birləşməsidir. Bu anlayışın dərinliyinə və çoxşaxəliliyinə varmaq üçün istifadə olunduğu kontekstin diqqətlə nəzərə alınması vacibdir.