Faktura (lat. factura – quruluş, düzəliş, hazırlanma üsulu) incəsənətdə əsərin səthinin toxuması, materialın və ya texnikanın yaradıcılıq ifadə vasitəsi kimi istifadəsinin ümumi xarakteristikasıdır. Sadəcə səthin görünüşü deyil, əsərin toxunma hissi, həcm və formaların quruluşunu da əhatə edir. Faktura əsərin ümumi təəssüratına əhəmiyyətli dərəcədə təsir göstərir, onu daha canlı, ifadəli və ya əksinə, sakit və zərif edir.
Mətndə qeyd edildiyi kimi, faktura şeir və ya simfoniya kimi müxtəlif incəsənət növlərində özünü göstərir. Şeirdə faktura ritm, qafiyə, səs təkrarları, söz seçimi və cümlə quruluşunun ümumi təsiridir. Bu, oxucunun şeirə verdiyi emosional və estetik reaksiyanı formalaşdırır. Məsələn, sərt və kəskin sözlərdən istifadə edilən bir şeirin fakturası, yumşaq və lirik bir şeirin fakturasından tamamilə fərqlənəcəkdir.
Simfoniyada isə faktura daha çox instrumental texnikanın, səs rənglərinin və melodiyaların bir-biri ilə qarşılıqlı əlaqəsinin xüsusiyyətlərini əks etdirir. Burada səslərin gücü, temp, ritm, müxtəlif alətlərin istifadəsi və onların səslərinin birləşməsi fakturanı müəyyən edir. Dinləyici bu səs “toxumasını” fərqləndirə bilir və bu, musiqi əsərinin ifadə gücünün ayrılmaz bir hissəsidir.
Fakturanın təhlili incəsənət əsərinin tam başa düşülməsi üçün vacibdir. Çünki bu, əsərin yalnız vizual və ya audial tərəfini deyil, həm də onun əsas ideyasını və ifadə vasitələrini daha dərindən anlamağa imkan verir. Faktura, rəssamın, şairin və ya bəstəkarın öz yaradıcılıq potensialını və ifadə gücünü göstərən mühüm bir amildir.