Faringit (yun. φάρυγξ - udlaqdan) tibbdə udlağın selikli qişasının iltihablaşması kimi təyin olunur. Bu iltihab, udlağın müxtəlif hissələrini, o cümlədən udlağın arxa divarını, tonsilləri (badamcıqları) və udlağın yuxarı hissəsini əhatə edə bilər. Faringitin inkişafına müxtəlif amillər səbəb ola bilər, bunların arasında virus infeksiyaları (soyuqdəymə, qrip kimi), bakteriya infeksiyaları (streptokokk kimi), allergiyalar, havanın quruluğu, tütün və spirt istifadəsi, qarın boşluğunun reflü xəstəliyi və havada olan irritanlar (toz, kimyəvi maddələr) yer alır.
Faringitin əsas əlamətləri boğaz ağrısı, udma zamanı çətinlik, öskürək, səs batması, bəzən isə hərarət artmasıdır. Xəstəliyin kəskin və xronik formaları mövcuddur. Kəskin faringit tez-tez virus infeksiyalarının nəticəsidir və adətən bir neçə gün ərzində öz-özünə keçir. Lakin, bakterial faringit antibiotik müalicəsi tələb edə bilər. Xronik faringit isə uzun müddət davam edən iltihab prosesidir və tez-tez qıcıqlandırıcı amillərlə (məsələn, tütün tüstüsü) əlaqədardır. Xronik faringitin müalicəsi əsas səbəbin aradan qaldırılmasına və simptomların yüngülləşdirilməsinə yönəlib.
Faringitin diaqnozu həkim tərəfindən fiziki müayinə və xəstənin simptomlarının qiymətləndirilməsi ilə qoyulur. Bəzi hallarda, daha dəqiq diaqnoz üçün qan testləri və ya boğazdan mədəniyyət əkilməsi tələb oluna bilər. Müalicə üsulları xəstəliyin səbəbindən və şiddətindən asılı olaraq dəyişir və istirahət, maye qəbulu, boğazı qıcıqlandıran qidaların qəbulundan çəkinmə, ağrıkəsicilər və bəzi hallarda antibiotiklər daxil ola bilər. Vaxtında müalicə olunmadığı təqdirdə faringit daha ciddi problemlərə, məsələn, tonsillitin, laringitin və ya orta qulaq iltihabına səbəb ola bilər.
Faringitin qarşısının alınması üçün sağlam həyat tərzi, əl gigiyenası, tütün və spirt istehlakından çəkinmə, qarın boşluğunun reflü xəstəliyinin müalicəsi və havada olan qıcıqlandırıcı maddələrlə təmasın minimuma endirilməsi tövsiyə olunur.