Faş (ər. فاش) sözü Azərbaycan dilində bir neçə mənada işlənir və əsasən bir şeyin gizliliyinin pozulması, açıq-aşkar görünməsi ilə əlaqədardır. Ən geniş mənası "ortaya çıxan", "zahir olan", "üstü açılan", "ifşa olunan" və "büruzə çıxan" kimi ifadələrlə ifadə oluna bilər. Bu, həm konkret, həm də məcazi mənada işlənə bilər. Məsələn, bir hadisə faş ola bilər, bir sirr faş ola bilər, və ya bir insan öz gizli niyyətini faş edə bilər. Sözün kökü ərəb dilindən gəlir və oradakı mənası ilə Azərbaycan dilindəki istifadə arasındakı oxşarlıq aydın görünür.
Faş sözü ilə sıx bağlı olan "faş etmək" feli isə bir şeyin gizliliyini açıqlamaq, başqalarına bildirmək, yaymaq, açıq şəkildə ortaya qoymaq mənalarını verir. Bu, həm qəsdən, həm də qəsdsiz olaraq edilə bilər. Gizli bir məlumatı qəsdən faş etmək, həmçinin qəzəb və ya intiqam hissləri ilə hərəkət edən birinin gizli bir gerçəyi ictimaiyyətə açıqlaması kimi baş verə bilər. Digər tərəfdən, qəsdsiz olaraq bir şeyin faş olunması da ehtimal olunur: məsələn, qəflətən verilən bir açıqlama və ya qəsdən gizlədilmiş bir məlumatın təsadüfən kəşf olunması kimi.
Qısacası, "faş" və "faş etmək" sözləri, gizliliklə açıqlıq arasındakı mübarizəni, gizli olanın açıqlanması prosesini və bu prosesin müxtəlif səbəb və nəticələrini əks etdirən zəngin mənalı söz birləşmələridir. Onların istifadəsi kontekstdən asılı olaraq müxtəlif emosiyalar və nüanslar ifadə edə bilər; məsələn, həyəcan, narahatlıq, səssiz qalmaq istəyinin pozulması və ya ədalətin təmin olunması kimi.