Fazil (ərəb mənşəli) sifəti əsasən "fəzilət sahibi", "fəzilətli", "əxlaqlı", "kamil" və "xeyirxah" mənalarında işlənir. Bu söz sadəcə yüksək əxlaqa malik olmağı deyil, həm də biliyə, bacarığa, ədəb-ərkana və kamilliyə nail olmuş bir insanı təsvir edir. Fazil insan yalnız özünün deyil, həm də cəmiyyətin rifahı üçün çalışır, ədalətli, mərhəmətli və müdrikdir.
Lüğətlərdəki qısa izahlar fazil insanın zəngin daxili aləmini tam əks etdirmir. Fazillik, sadəcə bir neçə yaxşı əməlin toplamı deyil, həyat tərzini, dünyagörüşünü və mənəvi prinsiplərini əhatə edən mürəkkəb bir konsepsiyadır. Fazil olmaq davamlı öz üzərində işləmək, özünü tərbiyə etmək, xeyirxah hərəkətlər etmək və ədalətə sadiq qalmaq deməkdir.
Saib Təbrizinin misrasında ("Bizdə çoxdur, sanırım, fazil adam; Qalmamış gizli həqiqət əsla") istifadə olunan "fazil adam" ifadəsi, şairin öz dəvrində belə insanların olduğuna işarə edir və eyni zamanda həqiqətin gizlədilə bilməyəcəyini vurğulayır. Fazil insan həqiqəti axtarır, onu əldə etməyə çalışır və həqiqətin tərəfində durur. Bu misrada "fazil adam" sadəcə yüksək əxlaqlı insan deyil, həm də həqiqəti axtaran və onu müdafiə edən bir şəxsiyyət kimi təsvir olunur.
Beləliklə, "fazil" sözü sadə bir sifət deyil, dərin mənəvi məna daşıyan və əxlaqi kamilliyi, biliyi, bacarığı və xeyirxahlığı özündə birləşdirən bir insanı təsvir edən zəngin bir termindir.