Fədakarlıq özəl maraqlarından, istəklərindən, hətta ehtiyaclarından imtina edərək, ümumi xeyir, başqalarının rifahı və ya bir ideala xidmət etmək kimi tərif oluna bilər. Bu, sadəcə bir hərəkət deyil, həm də dərin bir mənəvi və emosional vəziyyəti əks etdirən bir anlayışdır. Fədakarlıq, qəhrəmanlıqla əlaqələndirilə bilər, amma fədakarlıq hər zaman böyük qəhrəmanlıq tələb etməyə bilər. Gündəlik həyatımızda da kiçik miqyaslı fədakarlıqlar müşahidə edilir.
Fədakarlığın mahiyyətini daha yaxşı anlamaq üçün onun müxtəlif aspektlərini nəzərdən keçirək. Birincisi, fədakarlıq özəl mənfəətin qəsdən rədd edilməsini nəzərdə tutur. Bu, maddi ehtiyaclar, şəxsi rahatlıq, hətta zaman kimi amilləri özündə ehtiva edə bilər. İkincisi, fədakarlıq həmişə müəyyən bir məqsədə yönəlir – ümumi rifah, başqalarının xoşbəxtliyi, bir işin uğuru, və ya bir ideala xidmət. Bu məqsəd fərdi mənfəətdən daha önəmlidir və fədakar şəxs bu məqsəd uğrunda şəxsi maraqlarından imtina edir.
Fədakarlıq müxtəlif formalarda özünü göstərə bilər. Bu, köməksiz adama kömək etmək, çətin işdə özünə düşən hissədən çoxunu götürmək, ailənin, yaxınlarının rifahı üçün öz ehtiyaclarından əl çəkmək, və ya hətta bir ideala sadiqliyə görə həyatı təhlükəyə atmaq kimi ola bilər. Fədakarlığın dərəcəsi və miqyası müxtəlif ola bilər, ancaq əsas mahiyyət həmişə eynidir: özündən başqasını üstün tutmaq.
Tarix boyu fədakarlıq insanlığın inkişafında mühüm rol oynamışdır. Çoxlu sayda fədakar insan öz həyatlarını başqalarının xilas etmək və ya bir ideala xidmət etmək üçün qurban vermişlər. Onların fədakarlığı cəmiyyətin inkişafına, tərəqqisinə və yüksəlişinə təkan vermişdir. Fədakarlıq insanlıq tarixinin ən gözəl və əzəmətli səhifələrindən birini təşkil edir.