Fəxr (ər.) İftixar, qürur və ehtiram mənbəyi olan, övünməyə, qürur duymağa əsas verən şəxs, hadisə, əşya və ya keyfiyyət deməkdir. Fəxr, sadəcə olaraq "öyrənmək" və ya "tərif etmək"dən daha çox, dərin bir duyğu və məmnuniyyət ifadə edir. Bu, bir insanın özünü, ailəsini, millətini və ya bir ideyanı təmsil edən və onlara fərəh və qürur bəxş edən bir şeydir.
Fəxrin bir çox təzahürü mövcuddur. O, qazandığınız bir mükafat, əldə etdiyiniz bir nailiyyət, bir yaxınınıza məxsus bir xüsusiyyət, və ya bir əsər, bir hadisə, bir tarixi şəxsiyyət və ya bir coğrafi məkan ola bilər. Məsələn, valideynlər övladlarının uğurlarından, əldə etdikləri nəticələrdən fəxr edir; bir millət öz tarixindəki böyük şəxsiyyətlərdən və nailiyyətlərdən fəxr edir; bir insan öz peşəsindəki ustalığından fəxr edir. Fəxr, eyni zamanda, bir qrupun özünəməxsus mədəniyyəti, ənənələri və dəyərləri ilə bağlı qürur hissidir.
Fəxr, sadəcə bir hiss deyil, həm də ictimai və sosial bir quruluşun əsasını təşkil edir. Fəxr hissi, insanlar arasında birlik və həmrəylik yaratmağa, ümumi məqsədlərə nail olmağa və qlobal səviyyədə də insanlığa xidmət etməyə kömək edir. Bir millətin fəxrinin mənbəyi onun tarixi, mədəni irsi, elmi, ədəbiyyatı, incəsənəti və digər nailiyyətləridir. İnsanın öz fərdi fəxri isə onun şəxsi keyfiyyətləri, əməlləri və nailiyyətləri ilə müəyyən edilir. Məsələn, "Övlad atanın fəxridir" deyimi, övladın yaxşı tərbiyəsi, əxlaqi keyfiyyətləri və uğurları ilə valideynin qürurunu ifadə edir.
Ədəbiyyatda və incəsənətdə fəxr mövzusu tez-tez işlənir, həm qəhrəmanların, həm də əsərin müəllifinin qürur duyduğu nailiyyətləri, əsərləri və ya xarakterlərini əks etdirir. Səyavuş kimi tarixi və əfsanəvi qəhrəmanlar xalqın fəxri və qüruru kimi təsvir olunur. Onların həyatları və nailiyyətləri gələcək nəsillərə ilham mənbəyi olur və fəxr hissinin davamlılığını təmin edir.